Hayâl

Hayâllerle yaþýyoruz gerçek dünyada,
Ne bir umudumuz var tutunup sarýlabileceðimiz,
Ne de bir mutluluðumuz var,
Çocuklar gibi peþinden koþabileceðimiz.

Birini yýkýp birini kuruyoruz,
Hayâller içinde kaybolduðumuz da oluyor,
Kendimizi bulduðumuz da oluyor.
Bazen baþrolde oynuyoruz,
Bazen de figüraný oluyoruz.

Uzaklarý yakýn da edebiliyoruz,
Yakýnlarý uzak da edebiliyoruz.
Neyi nasýl yaþamak istersek,
Onu öyle yaþýyoruz.
Kimi nerede görmek istersek,
Onu oraya koyuyoruz.

Düþmanlarýmýz oluyor,
Diþe diþ, kana kan kavgalar ediyoruz,
Kalp kýrýyor, insan üzüyoruz.
Sonra hemen öpüþüp barýþýyoruz,
Düþmanlýðý bile en güzel hayâllerle yaþýyoruz.

En güzel hayâlleri sevdiklerimizin üzerine kuruyoruz,
Kelebekler gibi mutluluða uçtuðumuz da oluyor,
Yaðmurlar gibi yere düþtüðümüz de oluyor.
Mavi gökyüzüne,
Mavi denize,
Aðaçlara, çiçeklere, böceklere bile yer veriyoruz.
Mevsimler üþütmüyor,
Yazlarý serin,
Kýþlarý ýlýk geçiyor.
Sonbahar olmuyor hiç,
Onun yerine yýlýn altý ayýnda bahar yaþanýyor.
Bu yüzden gündüzleri hiç hüzün yaþanmýyor.

Yalnýzlýk kokan,
Özlem kokan,
Hasret çektiðimiz,
Dertli dertli sigaralarýn yandýðý,
Geceye de yer veriyoruz.

Hayâllerle yaþýyoruz gerçek dünyada,
Hayâllere sarýlýyor,
Hayâllerle uyuyor,
Gerçeklerle uyanýyor,
Gerçeklerle ölüyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın: