Kendi tuzaðýna kendin düþersin bazen; Onu yakmak isterken sen yanarsýn, Yanarda birgün bir bakarsýn, Rüzgar senin küllerini savurmakta. Ýþte ozaman anlarsýn karþýndakini; Duygularýný hiç önemsemediðin seveni. Beklersin ömür boyu güzel bir söz duymak için, ama boþa.
Gitmiþtir artýk giden, Gitmiþtir, kalbini kýrdýðýn gerçek seven.
Sonra ne yaptým dersin, Hasret kalýrsýn sevdalara, Düþman olursun kendine, Vazgeçemezsin bir türlü, Dönmek istersin geçmiþe; Herþeyi sil baþtan yaþamak, Ama, dönemezsin iþte.
Kalbi kýrýk, sevdalara küsmüþ bir ceset býrakýrsýn geride.
Aðlamak istersin bazen ama onu bile yapamazsýn. Artýk ne dünya sana güler ne de sen dünyaya...
CERRAH
Sosyal Medyada Paylaşın:
SADIK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.