‘Yalan’ aðýr bir kelime, ‘Yanýlsama’ diyelim ‘hayat’ denilen devrik cümleye… Masal gibi Bir varmýþ, bir yokmuþ… Serviste kaç yatak boþmuþ? Sabahtan akþama Akþamdan sabaha hep bu soru Trafik yoðun! Hastalar sessiz Hemþireler, doktorlar sessiz… Yalnýzca makinelerin ‘bip… bip…’ sesleri… Ayný tondaysa yok bir sorun Oh çok þükür, ‘Servis rahattý bugün’ Cümlesiyle nöbeti devralanlar, Ayný cümleyi kuramazlar Nöbeti devrederken Gün uzun Gün yirmi döt saat! Sesleri yükselir makinelerin bir anda Hareketlenir ortalýk Makine sesleri duyulmaz artýk! Sessiz sakin ilerlerken gemi Aniden yükselen dalgalar gibi Ne zaman geleceði beklenir fýrtýnanýn; Þimdi deðilse birazdan…
‘Tam teþekküllü’ iskele gibi Her gün bindirilir Yahya Kemal’in gemisine birkaç yolcu
O kadar da sessiz deðildir ama…
Ufuk Bayraktar 13.09.2005; Gaziantep
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dr. Ufuk Bayraktar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.