Yaðmur yaðýyor sokaklarda Islak caddelerde dolaþtým, indim Yalnýzdým / tek baþýma Sadece yaðmur vardý Onu hissettim / ellerim / ellerim ýslaktý Bilirsiniz iþte.
Sokak lambalarýnýn vurduðu su birikintilerinde Yüzümü gördüm Yalnýzdým / tek baþýma
Sessizlik hakimdi þehre Bu oturgaçlý götürgeçlerden birindeydin sen Adýný andým Özlemdi bu duyulan / kadýn bedenine deðil ama! Kabullendim bulunduðum yeri Hiç alkýþlanmadan yaþayabilirim /biliyorum Kimse için deðil varlýðým Saygým kendime Zalimliðim herkese oysa Kýrýlmadým. Dik oluþum bundan Anlamaya çalýþtým fukaralýðý / yargýladým Sevgiye duyulan özlemi Sarýþýn kadýnlarýn kollarýnda unutmaya hiççç çalýþmadým Tercihim esmerden yana Anlaþýlýr olmak için Önce, Görmek, Ýþitmek, Hissetmek gerek.
Kanber Ýhsan Öcel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kanber ihsan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.