Berduþ hayallerimi çalan çingene kadýn, Geleceðimi sunarken üç beþ kuruþa Düþman bildiklerimin avucuna. Geçmiþim ile þimdiki zamanda cenk içindeyim. Baþýmda geçimsiz belalar.
Elimin deðdiði yerlerde hep yangýn mý var. Neden yanar avuçlarým okþayýnca gülü. Öksüz cümlelerim bir elif edemediðine yanýyor. Dedim ya ey cemaat! Elim nereye deðse yangýn var.
Gözyaþýmý biriktirip bir yaðmur damlasý ile, Yeryüzünü fethetmeye gider gibi, Ýnmek isterim yeryüzüne. Zerre rahmet olmasa da bende.
Bir destan büyür içimde. Çocukluðumu ata bindirip kýtalar aþýyorum. Hangi kýta daha soðuk hiç bilmiyorum. Birinde tenim üþüyor diðerinde ruhum.
Düþerken peþime atlýlar, Ben hep geçmiþten kaçýyorum. Çekilmez üstümden nemrut bakýþlar, Nereye gitsem gurbetteyim. Kaplumbaða misali kabuðuma çekiliyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.