“içi fýrtýnaya tutulmuþ gemidir insan bilinmez bir anlam bir garip lisan”
yelkenler açýlýr üstü kapalý denizlere her vurgunda bir balýkçý daha gülüyor yaralý bir atol üstüne yýðýlýp kalan elleri baðlý martýlar deðil mi bana doðru yüzüyor kanatlý balýklar çocuklarýn ellerinde kýlçýklarý var
usul zaman girer koynuna limanýn batýp çýkar tahta gemiler tutunur damlalar boynuna rüzgarýn çýrpýnýr en dipte kum zerresi bir lodos kývamýnda omzunda dalgalar yeþil yosun teninde büyür uykular
iskeleye asýlmýþ yaþlý bir urgan her dalgada sýkar boynunu donuk donuk kaybolur evvel zaman ardý sýra gider kayýp gemiler bir avuç su kaybolur göðsümde bir avuç toprak yerin dibinde
Kuþak Edebiyat
Fatih Karataþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
f.karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.