ÖLÜ ŞEHİR

Ninni...( uyu nefsim uyu )


Ak düþmüþ saçlarýna
Kar yaðmýþ sanki uçlarýna
Ömrünün tüm suçlarýna
Rahmet dileniyor gibisin

Yazýk her gününe yazýk
Hani nerede götüreceðin azýk
Yetmedi mi nefsinden yediðin kazýk
Uslanmaz arlanmaz çocuk gibisin

Yalan tüm bu düzen yalan
Çýkamaz asla bu bataða dalan
Rab’bin huzuruna varacaðýn zaman
Vereceðin hesaplarý unutmuþ gibisin

Her biten gün çalarken ömründen zamaný
Hiç oyalanma doldur akarken ecir kova’ný
Asýl bütün gücünle asýl, kaybetme yüce davaný
Rûz-ý mahþeri, Hak’ký hukuku unutmuþ gibisin

Bir gün elbet açýlýr o perde
Görürsün ana, baba, bacý, gardaþ nerde
Aðlarsýn nedamet içinde düþtüðün derde
Kabir ahvâlini unutmuþ gibisin

Atýn eðerlenmiþ bekliyor yolda
Sen eðlen coþ her gün ayrý bir dalda
Aðustos böceði gibi, aklýn hep oyunda saz da
Hiç mi hiç ölmeyecek gibisin


...



tut nefesini dinle
kulaklarý saðýr edercesine
yükselen insan gürültüsü
sokaklarý
nahoþ bir koku sarmýþ
þehrin üzerinde pus
ruhlar kokuþmuþ kötülük diz boyunu da aþmýþ


ezanlar okunuyor dinle
pus kalkýyor
güneþ gül yüzünü serpiyor
þehrin üzerine

üzerini örtüyor þehrin
ana þefkati gibi
masmavi gökyüzü ve güneþ

haydi namaza
haydi kutuluþa

kurtuluþa çaðýran
ezan sesi
heyhat
icabet eden yok
uslanmaz mý hiç insan
seccadeler yine bomboþ

þehir sus pus olmuþ
sokaklar ýssýz
caddeler sessiz
bir kaos var
güneþe raðmen
þehir karanlýk

nefesini tut dinle
sela okunuyor
mahþeri bir kalabalýk
kara bulutlar aðlýyor
þehrin üzerine yaðdýrýyor
simsiyah gözyaþlarýný

çaðrý büyük yerden
ayak direme hiç
mecburi tutuluyor
ölüme icabet

hayret ki ne hayret
neden þaþýrýyor ki insan
edilmemiþ gibi davet

iþte koptu kýyamet

asude_ vuslat


Sosyal Medyada Paylaşın: