Yalan
Dalýndan yeni koparýlmýþ bir meyve kadar tatlý
Beni sevmeyecek kadar ekþi olan sevdiðim
Toprak kadar bereketli aðaç kadar sert duygular
Býçaðýn keskin yeri geldi bu kez yapamýyorum
Ne karlar yaðdý da zorlanmadým mevsimin en zoru
Durdurup önüne geçemediðim deliriyorum sanki
Taze sarf ettiðim sevgim çürüyüp gidiyordu beklettikçe
Kandýðým kendi yalaným yudumladýðým kendi suçum
Fetih edilmiþ bir kaleydi çabalarýmýn boþa adým attýðý
Hiç eskimeyecek sandýðým bu yara o da iyileþiyor
Zamanýn býraktýðý iz bir nebze olsa da bak kanamýyor
Bir kelepçe kapan ellerimden tuttuðu yara içinde
Kurulmuþ bir eleþtiriye hitaben ne için bahsedilirim
Adýmýn geçtiði beni darda býrakan kusurlarým
Piþmanlýk duymuyorum nedeni sebebi gizli saklý
Günahlarýmý tarttýðým bu dal beni artýk taþýmýyor
Kendimi bu kadar ezdirdiðim kendimi affedemediðim
Kendime üzüldüðüm kadar üzülemiyorum artýk sana
Taþtý artýk bu yolun suyu boðulur haldeyim nefessiz ce
Gerçek çok da yakýndý aslýnda benim kabul edemediðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.