Nedamet

Güneþ kýzýllýðýný giyinmiþ bulutlara
Ýmrenerek bakýyor batmak isteyen baþým
Benziyor ayaklarým yürürken tabutlara
Kabrime yürüyorum gölgem tek arkadaþým

Yüzüm önüme düþmüþ ben onun arkasýna
Yürüyor,yürüyorum bitmek bilmiyor yollar
Bedenim bir binanýn benziyor karkas’ýna
Allahýn bildiðinden habersiz cümle kullar

Bir sokak arasýnda bir enik vaveylasý
Elinde bir sopayla vururuyordu körpeye
Çatýldý kaþým hemen,hey Allahýn belasý
Bana vur yiðit isen,vurma dedim köpeðe

Marizledim herifi öfkem çaldý galebe
O minik yavrucaðýn çabasýna aðladým
Tuttu köpek paçamdan,o hoca,ben talebe
Vefa demek ne imiþ ben o gece anladým

Kucakladým eniði öfkem daha dinmemiþ
Gözgöze bakýyorduk,ben köpeðe o bana
Bir ibret hikayesi,duyulmuþ dinlenmemiþ
Dilerim ibret olur hikaye okuyana

Ben onu seviyorum,o beni sevmesede
Diye baþladý söze, lisana gelen köpek
Bende deðiþmez yeri dövsede dövmesede
Gýpta edip ayrýldým,patisini öperek

Benki kuluyum Hak’kýn bir köpek olamamýþ
Ýhmalkar ve sitemkar memnununiyetsiz geda
Ona vefasýzlýktan yolunu bulamamýþ
Havf ve reca makamým olmuþ naz’ý mý eda
Sosyal Medyada Paylaşın: