Ben yüzdükçe akýntýlar sürüklüyor Ýçimdeki yangýný zulmler körüklüyor Türküm diyorum doðruyum çalýþkaným Tohum misali yerden bitmeye alýþkýným Hak yolunda yaþarken doðmadan ölmüþüm Ekmeði kýrmýþ Baba diyenlere bölmüþüm Dik baþlýyým iyilik rotasýnda yüzüyorum Kaptanlarý karþýma tek tek diziyorum Hak denizinde haramlardan yemiyelim Çýkar için yanlýþlara doðruydu demiyelim Fýrtýna çýkýnca tekne yan yatar hafiften Konþimentosu yükü navlunu eski tariften Rüzgar gördükçe yelkenler rahat yaþarsýn Yalçýn daðlar gibi dalgalarý motorsuz aþarsýn Doðru Kabemizdir Zülf-ü yara dokunsa da Doðuya varacak gemiyiz ismi Batý okunsa da Türk’e Türk’ten baþka dost yok iþte hakikat Doðuya giderken Batýya koþuyor mürettebat
Sosyal Medyada Paylaşın:
cengiz esgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.