Aklý evvel zamanda býrakýp Ömrü beyhude Her acýya tanýklýk ettim O çok uzaklara býrakýp Kendine doðru giden seyyahlarla birlikte Gezdim…
Varlýðýný tatmadan yokluðunda Ah ile þahlanmýþ yürekleri aþka han ediliþini Bir ruh kaç kere bakir seviþir Ki; Sever tutsaklýðýn ölümden önce geliþini…
Bu yüzdendir ücra mecralardan kervanlara sesleniþimiz Özgürlüðümüzden feragat edip Zulme mihmandar olur Nakþedilir soðuk mermere tenimiz
Yine de hiç der geçeriz.
Deniz gibi… Kýyý þeridini öpmeye devam etmeli Kaç kere ittiði önemli deðil… Sosyal Medyada Paylaşın:
ardabulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.