öyleyse...

içimin þark kuþaðýnda
hüznün atlarý þaha kalkmýþ
kýlýç yar elinde,
darbesi can evimde...

cengine esir iç süzümlerim
þu hissin icmaline gelince
içimin kaleleri viran
hüznünde istila...

nefeslerinin lavýna tutulduðum...
bir nehir yataðý ki aðzýmýn çukuru
sussam içimi,
konuþsam içini yakacak

her gün yeni bir suç yüklerken
sorgu odalarýnda suçsuzluðuma
cümle hücrem...
ölsün han/hare...

öyleyse kabul!
vedasý fevk-i köz sevgili
nev gizlerini topla
saltanatýný topraða verdiðin aþkýn
vur mührünü
nifaký iç çürüten yalnýzlýða

içimin paslý raylarýnda çekiç sesleri
onulmaz acýlara dar kurmuþ
sevinçlerim tersinin askýsýnda
öyleyse ger ipleri
kopar boynumu zan kapýlarýnda

biliyorum...
epeydir için ahraz yakarýþlarýma
bir Leheb öfkesinde...
gözlerin süngü çekmiþ
aðzýn kin taþýyor uykularýma

yutaðý dar nefeslerim
cebrine sýðýnsýn
pers tepelerine kurmuþsun divaný
öyleyse haber sal
celladýn yedi beyi gelsin
kýdemince vurulsun
fir oraðýyla hizâ bakýþlarýma

ey arþ’ýn sahibi...
yedi düvelin kýyametinden geçerken
aðzýmda zemli bir ölüm mayalanýyor
öyleyse çaðýr Ýsrafil’i
üflesin sûra...
nasýlsa gelecek ölüme,
gecikmeyelim...
Sosyal Medyada Paylaşın: