keramet yalnýz toprakta deðil su olmazsa
gözünü açamaz çimen
taþýn altýnda uyur tohum
ilerleyemez kök
karýnca yollarý kurur
yüzünü gökyüzüne çeviremez çiçek
dizemez sýra sýra yapraklarýný
aðaca sarýlamaz sarmaþýk
nemlenmez gözleri gördükçe
aðaçta þarký söyleyen bülbülü
kuru toprakta yürüyesi gelmez insanýn
gözü gönlü açýlmazsa yeþille
gülümsemezse arada bir gül
yolunun üzerinde
düþünüyorum da sensiz ben de böyleyim
susuz kalmýþ aðaç gibi
yapraklarýn boynu eðik
g’özü kurumuþ çiçeðim
kaldýrmaya çalýþýrým baþýmý göðe
gürleyip de yaðmayan gök yüzüne..
13. 06 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.