Kuytularda Yitmek

Gözlerinde yeþil ilkbahar vardý
Bakýþlarýn beni kýþa götürdü
Ruhumu delice bir efkâr sardý
Issýz kuytulara atýp yitirdi

Yüzünde mehtabýn ýþýðý vardý
Yýldýzlar koynuna demir atardý
Güneþ senle doðar senle batardý
Sönmeyen þavkýný kimler batýrdý

Saçlarýn rüzgârda yele olurdu
Dertliler, sesinde deva bulurdu
Kokun, nerde düþse orda kalýrdý
Efsunkâr halini kimler bitirdi

Baþýnda güllerden taç taþýyordun
Yaz güneþi gibi hep ýþýyordun
Bütün gönüllerde sen yaþýyordun
Devran neden sana yüzün çevirdi

Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: