Metehan

Metehan yaðýþ yaktý, Tengri gök kubbeden indi
Çelikten örselenmiþ kurt baþlý tuðu emanet etti.

Metehan Kutsal Daðdan yýrtýcý bir kuþ gibi indi.
Hatunun aþýndan, kamlarýn þerbetinden içti.

On iki boyun ulularý, bir gece otaðda belirdi.
Düþman çok, pusat kýndan çýksýn dendi!

Alplar, karatuðlar örsün baþýna koþtu,
Deli demirci pusatlarýn pasýna vurdu.

Boylarýn alplarý Kutsal Daðda toplandý,
Zafer içün Tengri’ye yaðýþ yakýldý.

Yýldýrýmlar yaðarken acuna, kosaylar dirildi.
Korkudan sed yaptýran düþman birden irkildi!

Çayýrlardan sel gibi geçilip çin seddine ayak basýldý.
Toprak deyu Türk’ü gördü mü birdenbire canlandý.

Dört boydan otuz bin nöker seddin burcunu yýktý
Türk’e baþ kaldýranýn sonunu bütün dünya gördü.
Sosyal Medyada Paylaşın:

İhsan Çardak Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Turan Bakışlım Hz. Mehdi Yolunda.. Ben Oğuz'un Şanlı Boyundanım. Ağlama Karanfil'im.. Geldim Mevlâm Sana.. Arz-u Âşk'a Selam.. Biraz Sen İstemem.. Metehan Bilmeyiz Hâkikâti..