Gönül bir kez kýrýldý, artýk ne gelir elden
Kime sitem edeyim, bahtýma kýzýyorum
Yâr diye þarký yazdým, her makamdan her telden
Þimdi, ota, böceðe, güllere yazýyorum.
Keþke geçip karþýma, gözüme bakmasaydý
Yoluma güneþ olup, þavkýný yakmasaydý
Sonra da sessiz sessiz gönlüme akmasaydý
Artýk gönül potamda hüzünü eziyorum.
Karþýlýksýz uzayan dallarýmý budadým
Hissettiðim her þeyi sevenlere adadým
Gerçek sevda yolunda, soluduðum her adým
Mantýðýmýn çizdiði, mecrada geziyorum.
Deger mi bilmiyorum, aþkta çekilen cefa
Acý, tatlý haz verdi, gönlüme deðen sefa
Duygularýmý yazýp, artýk kaldýrdým rafa
Kara sevda denilen, deryada yüzüyorum.
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.