GÜLÜMSE...
Elemin göçünde seðirten gözyaþlarým,
Esefle kýnadýðým iç sesim:
Sersem sepelek cümlelerim
Hani dokunsan akacak olmayan makyajý
Belki de kadrajýnda en yakýn tanýk gözbebeklerim.
Zaman bir hurafeymiþ, sevgili:
Gitmediðim ülkelerde
Coðrafyasý içimde saklý aþk panayýrýnýn
Gözümde büyüttüðüm yanlýþlarým
Ve özür dilerken evrenden tüm içtenliðimle.
Ben bir yangýnýn hangi kývýlcýmý isem;
Zamaný uyutup uydurduðum masallarda
Kendimi bulup,
Dünümü yâd ettiðim beylik bir kibirle
Yüreðin talaþýný süpürdüðüm þiirlerde
Benlik bir serzeniþ iþte
Elemin kök hücresinde
Þefaat düþkünü düþ bekçileri.
Unuttum ya da unutuldum:
Baðdaþ kurduðum bir karede
Mimlendi iç acýlarým.
Her bir katresi aþka delalet…
Ben ki huzurun en yakýn tanýðý
Aslýnda kök söktüren cahil i mgelerimle
Þiire baþ koyduðum deðil
Baþý olmayan bir yolculuðun
Kayýp rüzgârýyým…
Ýçimdeki kayýp ritim;
Nabzýmý alamadýðým günlük üzünçlerim;
Gergin telinde içimdeki mimlenmiþ kelamýn
Hatta ve hatta soytarý bir güfte
Adýný unuttuðum
Yazdýðým fi tarihinde;
Göðün katmanlarýnda bir ara durak
Ve þaibeli bir tanýk
Kalemin hükümdarlýðýnda
Perhize girdiðim mutluluk
Beyhude bir telaþla
Ve simetrim onca aksan
Dilini unuttuðum neþede.
Aksýrýp da yetim bir hece
Çok yaþama, e mi,
Diyenlerin tecellisi
Belki de içimdeki duraðanlýða rest çektiðim
Sýra dýþý bir özveri
Aþkýn ve inancýn mimarý…
Hangi minvaldeyim?
Kanýksadýðým bir istikamet.
Hangi yarýmda kaldým ki
Yarýnlardan dahi
Kestim ümidi.
Feri sönük bir yýldýzým
Belki þahlanan i mgelerin nazarýnda
Açmayý unutan bir gülüyüm
Þehrin mezarlýðýnda
Ben ki beylik bir sitemle
Kýnarken ölüm denen fýtratý.
Ha unutuldum ha kayboldum;
Yan gelip yatmýþken ahir ömür
Kazaným kanýmca
Üzülmekten yana da deðil kaygýlarým
Ne de olsa hüzünlü bir yapraðým ben;
Mevsimin teninde saklý
Ve rahmetin her zerresinde tescilli
Kendi halinde bir soytarý
Gülenlere gülmek deðil de
Gülümsemeyi ön gören
Sevginin fýtratýnda yok iken nefret ve kin
Belki de yolsuzluðumun mimarý.
Kalemle her buluþtuðum an
Yine kandýrmaca yüklü tüm i mgelerde
Beni bile bana soðutan
Þu deli rüzgârý kim göndermiþse muadilim bir i mgede
Restleþtiðim ah ki fýtratýmda ne çok hezeyan
Aþký þiar bilsem bile ne çare?
Gönlün rotasý elbette hüzünden yana;
Yere göðe koyamadýðým bunca kelam
Sýrasýný bekleyen bir ölüm belki de
Kalemin aþkla intiharý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.