Karanlýk kapýyý bekler, ýþýk cama küser Bir günden bir güne gülmedi hiç yüzüm Deðer verdiðim kimler varsa elini çeker Söyledim,anlattým geçmedi hiç sözüm.
Ýhtimallerin tükendiði yerde kalýyorsun Elinden kalem düþtüðünde anlýyorsun Sacaðýndan düþen damlya dalýyorsun Söylenmek anlamsýzdýr kalmadý sözüm.
Ne yana dönsem, eski hatýralar dolu Gitmeye yeltensende bulunmaz yolu Anlamýþ deðilim,budamý kaderin oyunu Varsýn kimseler bilmesin yoktur sözüm.
Aynalara bakarým onlarda anlamaz beni Mevsim son bahardýr,gönlümse güz yeri Þimdilerde ömrüm, çatlamýþ toprak gibi Yükselen seslerin içinde boðulur sözüm
Saman çöpü misali, kaybolunca sularda Gelen varmý diye,arada bakrsýnya ardýna Görünen hiç bir þeyde,kalmýþmýþtýr mana Ben duama sýðýndým sondur artýk sözüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.