Taþýdýðýn bedeni benim diye güvenme;
Aldýðýn her nefesin, tatlý canýn emanet...
Aþkýn doruðundayým diye her gün övünme,
Aþk adýna yaþanan heyecanýn emanet…
Aklýnla düþünürsen boþ lafa karnýmýz tok;
Lakin gönül gözüyle baktýðýnda mecnun çok;
Bugün varsýn yarýn yok, bugün vardýr yarýn yok;
Yar diyerek gönlünde duran canýn emanet…
Ýnsan namýyla yaþar baþka þeylere kanma,
Zulmederek dünyada namýn kalacak sanma,
Mala mülke, paraya sakýn ola aldanma,
Unutma, incilerin ve mercanýn emanet…
Coþari varmýþ mýsýn istediðin o yere?
Hiç uðraþma, geriye doðru akmýyor dere.
Bir gün bakmýþsýn koca çýnar yýkýlmýþ yere,
Kalp denilen motorda helecanýn emanet…
Ýbrahim COÞAR