S/onsuzluðun tavanýný delerken
sevi panoramasý
Musalla taþýyla birdir bir oynuyordu
narsizm çiçeðinin karasý.
Koþturuyordu bayrak yarýþýnda
kliþe fikirleri ile kendi etabýný.
Bir o kadar banal ve sahteydi
zarar bahanesine yazýlan yaný.
Niçinsiz nedensiz uðraþlar içinde
yitirmiþti öze haslet kendi dünyasýný.
Bir garip martý gibi
umarsýzca uçuyordu boðulan dalgalarda.
Neredeyse renkli kar yaðdýrýyordu
tuval oyunlarýnda mavi bulutlara.
Denkleþtirdikçe sýcaðý soðukla
Þimþekler yaðmurlar seller
Ürperiyordu sonsuz boþlukta.
Anafor oluþturuyordu
alýnacak dersin nüansý
Bir aþiret kadar geceyi tanýdýkça.
Soruyordu kendine;
Anlaþýlmazýn labirentlerinde þiirsellikten öte
Her çýkmazýn çýkarlarý mý vardý
kendi görkemli dilinde?
Yoksa zamanýn
doruklarýnda mý saklanýyordu þifre?
Sular seller gibi bentleri yýkýp geçtikçe
yüksek bir gerilim miydi kör irade.?
Duvara kazýnanlar kule olup
haykýrdýkça aþaðýya ebruli kanatlarla
Saf bir sevda
Iþýk ýsý ses yankýsý ile buluþur muydu
sýcacýk ellerde.
Nükleer bir güç müydü sevgi
çoðalarak geri döner miydi sevildikçe.
’Yoksa gözyaþý da kandan aðýr gelip’
isyan eder miydi teraziye..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.