“ sararmýþ aðaç bile, tef çalýyor dön de bak.kuraklýk geçti artýk, yaðmura doydu toprak.”
zamanla barýþýrsýn süt liman yaþarsýn
zaman akar su gibi kendin bile koþarsýn
dostunla yarýþýrsýn ha deyince coþarsýn
dostun çakar el gibi sen bu iþe þaþarsýn.
zamaný býrak aksýn set çekilmez önüne
dost görünen el kalsýn kýlýf bulur dününe.
kaleme alýnmadan nasýl okunur yazým
sen yoksan solumda her mevsimde ayazým
sileceksen sil hadi ha sonbahar ha yazým
anlamazsan halimden kime geçecek nazým.
saða sola sapmadan vargit kendi yönüne
sen dost isen zamana rehber olur gününe.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.