gün gelir, bir damla acý su ile nemlenir kuraklýðýmdaki nefsim gün gelir, bir somun küflü ekmek olur tokluðumdaki þükür gün biter elbet, ama biz bitmeyiz asla bizi katýk edemediðim bal dudaklý düþlerde
gün gelir, serçeler üþür bir sapanýn soðuk nefesinde gün gelir, devrikleþir cümleler ve bizi yazamaz belki hiçbir þiir, hiçbir kalem gün biter elbet, ama biz bitmeyiz ve asla hiçbir ýslýk terk etmez, edemez özgürlük yamalý þarkýmýzý
ahh benim, saçlarý kýnalý, gözleri güvercin telaþlý inancým ha bu arada sana ”inancým” diyebilirim deðil mi sevgilim düþürme yüzünü artýk gör bak, gün gelecek, gözlerimizde topladýðýmýz bulutlardan yaðacaðýz dünyanýn kir, pas yüzüne meydanlanacak çiçekler, boncuklanacak yarýnlar çocuklarýn göz yaþlarýnda
ahh benim, dikenli yollarýmdaki yediveren inancým dört tarafý deniz, dört mevsim susuzluðum gel neminle demime, közüme mürekkep ol boy verelim katranýnda gecenin seyrine ve küllendirelim sigaramýzýn bittiði yerden þarabýmýzý
bakma sen, kundaðýnda nenni olan þu genç yaþýma öne düþse de ihtiyar baþým adýmlarýma sor beni daðýna efe, türküsüne zeybek olduðum topraðýma sor beni ahh be inancým, en çok ta nikahýma ecel bellediðim adýna sor beni…
ilhanaþýcýnisanikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.