Ben bilirim ki vefalýyým Yok Ýstanbul’un Vefa semtlisi deðil! Vefa denen duygunun ta kendisiyim ben Oldum olalý,kendimi bildim bileli... Ata sözlerine de çok deðer veririm.
Haydi,en sonunda,bir Ata sözüne... Epeyce takýlmaya baþladý aklým? Beni yoran Atasözü þu: ’Ne ekersen onu biçersin.’
Vefa ektim arkadaþlar,vefa ektim Hep ama hep vefa ektim,sevindim Sonra durdum,bekledim bekledim üzüldüm Býkmadým öyle çok bekledim ki süzüldüm
Bir türlü geri çýkmadý ekinim,çok üzgünüm.
19.05.2008.Ýzmir. Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.