Ve
Gelmem mi?
Sen bana göz ucuyla bir baksan gel der gibi,
Gece gündüz demeden koþa koþa gelmem mi?
Deðiþir de þu gönül kimyasýnýn terkibi,
Vuslatýn sevinciyle coþa coþa gelmem mi?
Sana ersem Rabbime her dem bin þükrederim,
Gönül kendinden geçer, zevke döner kederim.
Ateþ böceði kadar ýþýk yaksa kaderim,
Zifiri karanlýðý aþa aþa gelmem mi?
Yýllardýr düþlediðim günler canlanýr gözde,
Aþkýn lehçesi kalýr artýk sadece sözde.
Bir fýrtýna kopar da þu durgun mahzun özde,
Sevginle sel olup da taþa taþa gelmem mi?
Gönlüm öyle sevdi ki yanýnda Mecnun nedir,
Senden ayrý bir günüm inan ki bin senedir.
Gözüm yollara mahkûm yüzüm senden yanadýr,
Bir fýrsat çýkar çýkmaz paþa paþa gelmem mi?
Gönül aþkýn nârýndan kor gibi ýsýnýr da,
Bitmesin ister bu aþk hasret denen sýnýrda.
Bir damlacýk ümidi uçsuz umman sanýr da,
Vuslat denen hayale düþe düþe gelmem mi?
Çaðrý BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.