İÇİMDEN GEÇENLER
Sorarsan;
Sanma ki ben yýkýldým sanma ki harabeyim;
Kimbilir belki bugün son vuslata gebeyim…
Nasýl mýyým?
Kolay mý bunca zaman hasretine dayanmak;
Paramparça düþlerin gözyaþýna boyanmak…
Özledim;
Bugünlerde sorma hiç ne haldeyim, nerdeyim;
Son hüsran nöbetinde, beklediðin yerdeyim…
Üzülme;
Unuturum sanma hiç aklýmda, fikrimde sen;
Nasýl özledim nasýl öbür yarým bir bilsen…
Sen yoksan;
Gözlerime bakan yok sen gibi senin gibi;
Cennet cennet kokan yok sarýlsam tenin gibi…
Her zaman;
Sorarlarsa “iyiyim” demek farz oldu artýk;
O neþ’eli günlerim sensiz kayboldu artýk…
Senden Sonra;
Gözlerimi kör etmek, bakmamak düþtü bana;
Mutluluklar diklendi, umutlar küstü bana…
Sonrasý;
Kaç kere kýyametler kopardým gözlerimde;
Kaç hayal ordularý kayboldu sözlerimde…
Beklersen;
Gönlümün duvarýnda saklýyorum seni ben;
Beklediðin gün olsun, bekliyorum seni ben…
Ve Artýk;
Diz çöksem de yeniden kalkmayý bilmem gerek;
Susan hasrete inat, yine de gülmem gerek…
Yani;
Sanma ki ben yýkýldým sanma ki harabeyim;
Kimbilir belki bugün son vuslata gebeyim…
Ali ALTINLI – 18.12.2017
Saat: 00:20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.