MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
OLDUK
Abdurrahman Günay

OLDUK




Varlýk tezgâhýnda dokundu insan,
Türlü türlü ipten kumaþ-bez olduk.
Birebir eþ deðil ikizler baksan,
Bir özden bambaþka suret-yüz olduk.

Her hücre yapýsý þifreli kasa,
Ýçinde iþleyen kaide, yasa…
Bu gizi çözmeye zihnimiz kýsa,
Yine de kibirli en çok biz olduk.

Hak, ol dedi olduk; yazýldý kader,
Çöz desen çözülmez, gaipten haber!
Gerek mi, güneþi bilmeye nazar?
Çok zaman bakar kör, arsýz-yoz olduk!

Âdeme imtihan âlemde nefes,
Ýþin iyi iþle, gelgeçtir heves,
Kalýrsa bir adýn, gerisi abes;
Gör nicemiz göçtü, yerde toz olduk!
Sosyal Medyada Paylaşın:


Abdurrahman Günay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

EY YAĞIZ AT, DURMA ŞAHA KALK, ŞAHLAN YİNE! UÇAN HALI ELMA DERSEM ÇIK,ARMUT DERSEM ÇIKMA! SEMAÎ BÜYÜK TAARRUZ ANILARI ORMAN 19 MAYIS, BAĞIMSIZLIK ATEŞİNİN HİKÂYESİ BİSİKLET MANİSA'DA BİR GÜN MEVLÂNÂ KARDEŞLİĞİ