yorgun ve sabaha sarkan geceden izler býrakýr, kaldýrýmlardaki kan izleri. kalbimin yalnýz köþesinde sesler duyulmakta çýðlýklar ötesi bir sesleniþ ve sonrasýnda asi bir bekleyiþ sýmsýký hayallerine sarýlmýþ bir direniþ mazoist bir duygudan yeni çýkmýþ, ötelenmiþ bir deliliktir bizimkisi... koynunda okyanuslar ötesinden güneþ getiren, oðullarýmýz/kýzlarýmýz var þimdi sevgi ve aþk ötesi yazdýklarým, bilineni içermez.. tanýmý zordur,adý bilinmez. ebabil yüreklerdeki heyecanda gizlidir belki belki de; fýrtýna öncesi bir sessizlikte bir umut var,umutsuzluk deryasýnda bekliyorum, bekliyoruz bin yýl geçsede birgün mutlaka yitik ülkemde sabah olacak...
28 Aðustos 2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.