Dut yemiþ bülbül gibi ne susarsýn sen gönül, Daha dün kapýlarda gelir diye bekledim. Sebebini sormadan kin kusarsýn sen gönül, Belki de kýymetimi bilir diye bekledim.
Firavunlar Mýsýr’da her gece içiyordu Endülüs’te kýlýçlar ekinler biçiyordu Baðdat’ýn Kapýsý’ndan Genç Osman geçiyordu, Bizim Tekbir Marþý’ný çalýr diye bekledim.
Kendini baþka görme bizim gibi insansýn Varsýn diðer insanlar bizi de dargýn sansýn Türkmen Ocaklarý’nda varsýn ateþler yansýn, Bu garibin gönlünü alýr diye bekledim.
Çok Dua ediyorum Rabbim baðýþla bizi! Bize tuzak kuranýn kör olsun iki gözü Ben kalbime yazmýþým söylediðin her sözü, En sonunda benimle kalýr diye bekledim.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
k.doğanay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.