Karanlýktý tüm odalar
odamda oturduðum sandalyede bir kukla var
kuklanýn yüzünde bir maske
tüm gölgelerin içinde,
sandalyemin üstündeki cansýz bedende
sizin göremediðiniz bir ýþýk var
tanrýnýn yarattýðý ipler görünmez
kalbi olmayanlarýn da içinde ýþýk vardýr bilinmez
zordur, duygularý olmayan kuklanýn hayata ilk adýmý
bazen ayaklarý olanlar dahi düz yolda yürüyümez
içinize bir ayna tutsanýz göreceksiniz
sizinde tahtadan iki kolunuz
birbirine saplanmýþ iki sopadan bacak uzvunuz ve
yüzünüzün tam önüne yerleþtirilmiþ maskenin ardýnda
saklý cansýz kukla duygunuz
unuttuðunuz hiç bir þey yok
evet ne bir eksik ne bir fazla
ipler hayat sahnesine atýlmadan önce bedeninizden ayrýydý ruhunuz
tek bir rol ve bince adette sufle
yaþamla ölüm arasýndaki gelgitte tanýþtý kukla kendinle
ve perde kapýnýrken tanrý makasý attý hayat iplerine
kukla yeniden oturduðum sandalyede
karanlýk gölgelerin içinde cansýz bedeniyle
EMRE YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.