Bir kýþ dudaðýma üfler seni
yel girer gökyüzüne
beli tutulur ayýn
üstüne çýkar yýldýzlar
bir atlý gelir koþturur ortamýzdan
sonra kervanlara ayrýlýrýz seninle
elini tutmak için kaç kavim geçmek gerek
hangi mevsimde olduðumuzun da bir önemi yok artýk
her yol ayak izleriyle kaynýyor
iki katlý evimizin önünden geçen ýrmaða dalar gözlerin
siyah parmaklýklar parmaklarýný kapar
kilit olur bir fransýz þarabýnýn aðzýna tirpiþon
lak! diye çekersin ellerine düþmek korkusundan
yanýmýzda bir kunduz
gördüðü hayallerini anlatýyor
yine günlerden bir gün sarýmtrak yoldayýz
kýzgýn ve yumuþak bir yol
develerin ayaklarý benimkiler kadar geniþmiþ
hörgüçleri olgun bir kadýn göðsü kadar aðýr
inip inip yükseliyor
her bir parçasýnda biz saklýyýz
sonrasýnda rüzgar yazýyor hikayeyi
realist ölçülere göðüs geçirerek.
’Ekim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Ruhsuz adam. Sıcak rahle Minik akordiyon Trım trak