Rüzgar savurur beni ben aðaçta bir yapraðým
zaman geçmiyor burada yollar boþ
dalgalar esmez durgun bir deniz
belki insan uðramaz buraya bir asýr
kokusunu çekiyorum yokluðun
dert sarar dört yanýmý dumanlý daðlardan yükselerek
ortasýnda kalýrým bir devrin öylece
rüzgar savurur beni mandalina kokan aðaçlarýn arasýna
kim geçer buradan kim uðrar bu topraklara
buz daðlarýna yazýyorum öperek soðuyan dudaklarýmla
aylak göz baþ kaldýrmaya müsait ne zaman konuþmaya baþlasam
belki bir risale yazarýz seninle beraber
o zaman ýsýnmaya baþlarýz
bu kadar mesafe yanmayalým diye sadece
yýllar yýlý hep seni aradým
bazen korkarak bir þarkýnýn etkisinden
bazen bastýðýn topraklarda izlerini arayarak
peki ya sen neredeydin
hangi kitapta hangi ciltte
daha el deðmemiþ bir yetim baþýný
koklayarak öpüyorum
daha çok acýyor caný
’insan bastýrdýðý duygunun esiri olur’
þiir kadýna benzer ustalar
örtünür durmadan gizlemek için kendini
keþfedilmeyi bekler bazen sadece
edebiyat yalandýr ustalar
efsunu bir ömür sürebilir
yalnýz kalmamak için mi yazýyorsun dedi geçen bir arkadaþ
rüzgar savurur beni ben aðaçta bir yapraðým
çünkü zaman geçmiyor artýk burada
yalnýzlýk yalýn kalmaksa eðer
yalnýzým
biz aþk çocuklarýyýz anamýz aþktýr bizim’.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Ruhsuz adam. Sıcak rahle Minik akordiyon Trım trak