Bu güneþ bu geceyi aydýnlatmaz, gözlerinin de söner ýþýðý neyse güneþ;
aþkýn da öyle derdin; öyle gerekli... biz kayboluruz hüsran olur gidersen, aþk en acý çiçeðini açar.
Yýkýlsýn bu dünya sen gidersen sen olmazsan depremler alt üst eder hayatý yaþam son bulur, kýyametimiz olur.
yakýþmaz bana ayrýlýk tacý, periþan oluruz...
ben beklerim hayatýnýn kýyýsýnda denizinin dalgalarýnýn durulacaðý güne kadar... yarý yoldan dönmek istersin.
bakarsýn hudut kapalý olur, karabasan sanýrsýn gerçek son bulur... bakarsýn ki þehir yerle bir olmuþ bulamazsýn beni yýkýntýlar arasýnda...
gidersen, aþk en acý çiçeðini açar... düþündün mü ayrýlýk tacý yakýþýr mý bana olsa da beyaz mügeleri olmaz; elimdeki çiçek te kararýr simsiyah olur...
gitme simsiyah olurum ufalanýr yaralanýrýz.
gitmesen taþýrým seni; sonsuza kadar, yüreðimin boþ odalarýnda...