biz kýyýlarýn sessizliðini dinliyoruz karasim bir gecede yýlanlar su taþýyor kuyulardan..
ve tanrý ýþýklarý söndürdüðünde nehir, zaman, kanat çýrpýnýþýyla sonun yaklaþtýðýný biliyor olmalýydýk çellom
burada açýk kalmýþ her pencere þahmeran ve ihanet ademden önce de elma kýzýldý..
II
þimdi ýþýðý kýrarak gel renkli atlarý uçur kaplumbaðalarla /deri kemerli insanlar müzikle tören mevsimini kutluyor/ ve bir kuþ düþüyor gökten onu armaðan verdim avuçlarýna çýplak bir ölümü anlatacak sana...
III
evin eþiðini örttüm taþtan kanatlarýný açmýþ kuzeyli adam avluya geldi sadece yaðmurun büyüsünü biliyor
ve ben taþ gözlü bir kuþ gibi uyudum kucaðýnda..
kimseye söylemedi beni þarap döktü kuþun gözüne
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.