Þiirlerime yazýlýrken aþk ve de sevda Her þiirde ilhamýn olur sayfaya yazýlýrdýn sen Ey sevdam bakma yüzüme sen yaram içerden Son nefesimde bile medet beklemem kimseden Ölüm yaklaþtýkça ilham verinler býraktý beni geride Tüm cümlelerim boðar oldu yazdýðým her þiirimde
Artýk yazamýyorum þiiri bahçemde Gülþen/im bülbüle Þeyda Yaþaya bilirmiyim bilmem sevdamýn olmadýðým bir dünyada Ben burada kor kor alevlerde yanarken o yalancý bir rüyada Ömürüm azalýrken aþk ta tökezleniyorum yürüdüm bu yolda Þimdi ne þiir nede türkü dinleyecek kadar halsizim bu durakta.
Geceyi aydýnlatan güneþ gibi aydýnlatýrdýn sen gözlerimi Sardý beni þimdi koskoca yalnýzlýk ölümüne severken seni Oysa ben güzel gözlüm sevdan da boðulmak isterdim her dem Sensizlik, yalnýzlýk, gözlerin/siz, kalmak ne kadar acýdýr bir bilsen Sana duyduðum sevdamý aþkýmý tutkunluðumu okuyup görebilsen Ama görmedin iþte öylesine umutsuzca bekliyorum son durakta….
Mehmet emin DAÐ 21/05/2016 /// sevgilerin þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.