Bir gece ansýzýn içime düþen hüzünde, size uzattým ellerimi, Kalemimden çýkan her satýrla adým adým yaklaþtým size. Atam, Ulu önder Mustafa Kemal Paþam, Yollar bile sizsiz biçare, Kollarým sarýlmaya size kerem, Uzatýn da ellerinizi Allah için bir kere öpüvereyim. Bilirim ki sizinle arþa deðecektir baþým, Sizinle huzur bulacaktýr, Þavþat’ým, Karsým, Sarýkamýþ’ým. Sizinle ulaþacaktýr ilaha kanlý gözyaþým.
Nerdesin mavi gözlü dev? Hani o yedi düvel evrenin dize getiremediði, Düþmanýn el etek öpüp geri çekildiði, Adý duyulunca tekbir verildiði, O mavi gözlü dev nerdesin?
Hangi toprak yuttu seni söyle? Hangi toprak yuttu? Þüheda ne zaman fýþkýracak topraktan, Geçen bu devir hangi sefer? Bak görüyor musun? Ayak izlerimiz taþralý görünüyor, Farkýna yeni vardým, Farkýna yeni vardým atam, Biz suçluymuþuz meðer.
(2 yýl önce yazmýþ olduðum bir þiir.) Tarih 2014’ün Þubat aylarýnda sanýrým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.