gari “söz vahtýnda açýlý(r)” derler iþde böyle bi bayram günüydü .. Hesne Gelin, beni gayfadan ça(ðý)rdý sýrtýna o Þabaný da ebiþdirmiþ “-len çocuuuk hura bak bii” ..? daha sevecen.. daha usulcacýk.. ýsrar etdi.. “-leenn” etirafdan “Hesne ðelin sana deyo o(ð)lum baksana len” .. hemencik yana vardým.. gula(ðý)ma eðildi “sana biþi decen emme” … “-mücüdemi isderin bak! ha”; .. “ona ðöre”, … “demedin deme” ..
Özlemden bi habar, el gadar kýyat parçasý da olsa mekdup mu varýdý acaba gayfadaðý cemi cümle ahali bize bakýþýyo “-buyur gellaba” dedim “..” “mücüden mücüde osun”
içimde bi kürpüldeme soluðum daþdý valla yonusa Özlemi “bana isdeyvicekler mi”, demek ebece(ði)zim, emmi mgile demiþ ha! hadi hayýrlýsýyna(n)
o(ð)lum memed!.. “Alla(hý)n en sevgili gulu” “Alla(hý)n en deliðanný gulu” “Alla(hý)n en talihli gulu” “Alla(hý)n bitecik gulu” .. o daha bi sokulup, ben kendine çekip “-Özlemgil sizin evde” dedi, .! …!!!
o an uçu, bu hepisinden daha mühimidi valla hayal edebileceðimden çok çok fazla biþiy ?
yani isdemiþler isdememiþler vermiþler, vermemiþler mektubumu almýþ almamýþ garþýlýk vermiþ vermemiþ gönnü bendeymiþ deðilimiþ hiþ birinin hiþ bi ehemmiyeti yok o an itibarý ile ta o gadar Özlem bizim evde demek?
þükür!
bin kere þükür, yüzbin kere þükür!
“hemen eve seðirtmeliyin emme nassý ne uçu getmiþ olacan ne olacak mahanasý ?? belki on adým aralaþdým aklýma ðeldi; sevindirirk delisi ðibi “-saðol gellaba ”,
bi kaþ adým taha sonura gene iþtahna “-elin ayaðýn dert görmesin”
neçe sonura; “Allah dutduðunu altýn etsin” “Allah senin de ne murazýn varýsa versin” .. yol boyunca da dovalarýma dövam etdim þükrün dersen, bini bi para içimde bi sevinç öylesine bi safa bi helecan, bi keyif ki sorma ömrümde bi taha olmadýk, olma(ya)cak kadar, iþdee mutluluk bu! se(v)mek bu!! !!
eve kaþ saniyede gelividim bilmen Macar Odasýný ne zaman geþdim farkýnda de(ði)lin gayfaynan bizim evin arasý bu ðadar uzak mýydý o ðüne ðadar bilmeyodum hiþ hinciki ðibi lekor gýralak gelindim mi acaba
galbim nassý küt-küt atýyo “Özlem bizim evde ha!” … “vay anasýna be! hiþ olcak þey mi len” dovalarýmý bitiremeden bi solukda varývýmýþýyýn eve bi bakdým hanayda deniþik deniþik bis sürü papba diktopuk bi(r) dene böbek pabbasý ðibi emme
içerden caðýl-coðul sesler gülüþmeler geliyo duralakdan fehmettim ki biri Özlemin dayýsý “varsýn ossun” “Özlemi getirmiþ ya” “varsýn ossun” Allah senden kýrkbin kerre ýrazý osun Kel Dayý(m)… Çi(r)kin Garam!
o deðilden, habarsýzýmýþýyýn gibi içeri ðirdim “-hoþ geldin Dayý” þeytana uydum get! nalet ossun ötekinnerinen de yanak-yanaða öpüþeyin deye Özlemin dayýsýný da yanaklamadým mý hemi de ik diba! .. adam ileþ gibi cýðara kokuyo yiðir yiðir, mikrop! tütdürüp duru(r) zati
bereket versin e(vi)mizde cýðara içen yok soluðu demiþ(s)in daha da iðrenç insanýn nevri bulanýyo yemin ederin emme aldýran kim tasasý bana mý düþtü alcak de(ði)lin…., satcak de(ði)lin! goynunda yatcak de(ði)lin! ..ýna ðoyan ta!
zatinden hemen onu geþdim emme araya dayýsýnýn ðýzý girdi nusibet yaltak yaltak, biþiyler dedi dediðini annamak yerine; söyleyiþinde ðaldým.. yüzüne bakagaldým gözleri nemneþekil dudaklarý demiþsin deðiþik bi boyalý ikraahh! … bi de gaþlarýný filen almýþ haspam aklý sýra; sosyete olmuþ, inceliyo “küt” deye belinden gýrýlacak mundar!
seninki göðüslük filen keymiþ haralda bicikleri höyle (y)okarda, ta hurda sankine ben burdayýn deyo kendinden yarým metiro elerde ya Rebbim ya Resullah..! “bi iþ var bunda ya dur bakalým” .. bi halt demeð isteyo aklý sýra emme bekleyip görcez de!. amaaan bana ne… ne üsdüme farz ne bok yerse yesin..
“-nassýsýnýz abi” falan ulen bi lafazan olmuþ senin ki! her ilafýn iþinde, gör bi bi de gözlerimin iþine iþine bakýyoru ku benin deyen adamýn baþýný döndürcek içini yakacak zilli!
valla výz gelir-týrýs geder eðerinem döner de bi annýk bile bakarsam kelp olayýn.. namerd olayýn.. “iki gözümün ikisi birden öðüme aksýn” hemi de Özlem var iþin iþinde yahu! iþin asýl can alýcý nokdasý o de(ði)lise bana ne
Özlem aklýmdan geçenneri annayo mu ki nasýl seðirdiminen geldiðimi uçalak eveallah! emme hu an etibarýynan çaresizliðimi orda olduðunu bildiðim halde ona bakmaya gýyamadýðýmý cesaret edemediðimi için için yandýðýmý aah Özlem ahh! ..
valla ben Özleme ne zaman “-hoþ geldin” dedim “ne zaman tokalaþdým” “elim, eline deðdi mi, deðmedi mi” “anasýnýn elini öpdüm mü” “annýma ðötürdüm mü” “o bana biþi dedi mi” ben ona? “Özlem bana ne dedi” böðün dahi vallahi-billahi bilmeyon biliyosam namerd olayýn..
sekiye geþdim bi götlük yer buldum sýðýþdým namaz hocasýna getmiþ gibi oturdum put gibi, hiþ bi yannýma bakamadým.. hani “lök gibi” derler ya iþde öyle sükut! ne bi lafa garýþýyon ne de ne edeceðimi biliyon sanýsýn mefta.. masuumm dilsiz..
gafamda kýrk dilki dolaþýyo birinin guyruðu ötekine dokanmayo ne kel dayýsýndan, ne de kel dayýsýnýn kel gýzý Kel Hacçadan o ðüne ðadar o ðadar nefret ettiðimi bilmeyodum esgiden ha var ha yoðudular emme hinci Özleminen aramýzda garaçalý yahudular atsan atýlmaz satsan satýlmazlar
len bunnar kendilerini ne zannediyollar yahu ikisi de; her boku biliyollar her olayýn, her ilafýn içindeler her fukuattan her þeylerden habarlarý var kim gelmiþ, kim getmiþ kim kime ne demiþ acanýs ne demiþ ýradýyo tiyatrosunda ne olmuþ kim kime ne türkü isdemiþ kim hanký türküyü çaðýrmýþ hele Kel Hacça’nýn aðzý açýlsýn da gonserve, ireçel, iþlenti, çeniz biz medeniyet tarlasýndan; biz výz gelmiþ, týrýs geçmiþiz!
biri lafý bitirmeden öteki onun a(ð)zýndan alýp da geçiviyo hemi dee ötekinin galdýðý yerden üsdüne püsgül dikelek devam ediyo biri ötekini tasdikleyo ikisi de ayný gabaða iþeyo ana valla efe! þaþdým galdým anam avradým ossun yau bu ne muhabbet.. biz bunnarý böðüne gadak hiþ fark etmemiþiyiz
“vay anasýna bee..” dedim ellerde ne ayileler varýmýþ vay anasýna bee(h) hiç gördüðüm duyduðum biþi de(ð)il bizim evde m(uh)abbet dedin mi biri illem ötekine etiraz ederdi bunnarda yalana yanýþa tasdik.. benim içinde olduðuðum hususa benden da(h)a vakýflar ha! ellerde ne bobalar varýmýþ ne Kel Haççalar
dayýsý beni devamlý meþgul ediyo adama cevap yetiþdirmeden ðýzý biþiyler soruyo, cuvaplayan deyorun sanký sorgu hakiminin garþýsýndayýn yau kaþ geçi varýmýþ, kaþ goyun kaþ denesi yüðrülmüþ erkeçleri kime satmýþýyýz kurbannýk alagomuþmuyuz inek ne zaman boðasacaðmýþ len ben ne bileyin dam baþýnda saksaðan vur beline gazmayý dedikleri böyle biþiy mi acaba
ele avradýný bilmen nesini neyttimin en tühafý daa; .. Kel Dayý “Memeet, yeðenim ben sizi bek severin elimde etiþdiniz bobayýn düðününde ben deden gilin çobanýydým aklýn erer mi” hinci hinci aklýma geliyo da “-len bayrak ga(l)karkana tüfe(ði) atan benidim ya” desemidi ya Ya Rebbim Ya Resulallah..
gýzý ondan geri mi bilader “-boba “deden gil bize gatýncý dý” desen ya bunarýn ne zaman geçi sürüleri olduy ki”
anam ta(h)a sonura dediy ki “-benim gelin olduðumda dedengilin geçi sürüsü varýdý Kel Aða boban gilin çobanýydý” iyi de ana bunu neye o zaman demedin “len yavrým” dedi “bunar sevindirik delisi olmuþ bana laf mý ettiri(r)ler hiþ”
“sonratdan görme gavýrdan dönme” baþga nassý biþiy ki
Özleeemm? Özlem! neredesin bidenemm
… Özleem; Özlem bambaþka tabi, o mahsýnlýk o ðözellik inci gibi diþler ýldýr ýldýr ýldýrdayan gözler gözlerinin garasý gara aðý ak! bal rengi yanaklar bal süzülür ðibi saþlar tel-tel valla, her þeyi bal gibi emme kendi baldan datlý
o yüzündeki allýk o gülüþ yau bi insan bu ðadar nasýl ðözel olabili Cenabý Rabbil Alemin birine daa böyle bi ðözellik bahþetmiþ olabili mi ben cee ý-ýhm valla olamaz billa olamaz..
ya da belki de bana öö(y)le ðeliyo ya(h)ut da gözüme öyle görünüyo demek ki ya da herkes, sevdiðini böyle seviyo bobam da anamý böyle sevmiþ olmalý bi ðün bizim gýzý da biri .. böyle gözel bulur, böyle severse elden ne geli(r) elden ne geli(r)
DÝPNOT
iç kürpüldemesi: heyecanda kalbin duracak kadar yüksek atmasý mahana: bahane-sebeb gelleba (gelinabla): yenge, kocasý tarafýndan yakýnlýk bulunan kadýn muraz: murat, dilek, istek, emel (Arapçadaki TI,ZI harflerinin yakýnlýðýndan kaynaklanýyor olmalý) nevir: bet-beniz, yüz nevri bulanmak: tiksinmek, beti-benzi atmak, kusacak gibi olmak nusibet/musibet: uðursuz, nalet incelmek: kibarlama, nazikleþme, özentili konuþma anlamýnda göðüslük: sütyen seki: duvar dibinde yüksekçe oturulabilecek yer, teras sýðýþmak : sýkýþmak, yer bulmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.