uzun bir ardan sonra geri dönüşlerimde sizin sayfanıza uğramadan edemezdim...
ben kızlardan önce sizi tebrik ediyorum..
örnek bir anne olarak sizin de yakanıza kırmızı kurdele takılmalı..
gelelim ufaklıklara..
tek kelimeyle..
rabbim nazardan saklasın..
uğraşılarının bir ömür boyu devam etmesi dileğiyle iki yumurcağın da gözlerinden öpüyorum..
sevgilerimle..
selamlarımı kendilerine iletin..
ayrıca devamını da bekliyorum..

Kaçırmış olduğum güzel bir yazıyı keyıfle okudum. Anneyi ve kızlarını yürekten kutluyorum
Sevgilerimle...

Kişisel polemik oluşturan KESKİNZAMAN isimli üyenin üyelik onayı 3 gün alınmıştır.

ne güzel bayram sürprizi..:)

sevgim saygım tebriklerim günün yazısına değerli yazarları Sude-Merve'ye onları yetiştiren anne-baba ve tüm emeği geçenlere iyi ki varsınız güzel insanlar..:)

her gününüz kutlumutlu insanlığa yararlı ışıltınız daim olsun inşallah..

Edebiyatci ailenin yapısı bir başka oluyor.Herkes kendine göre hikayesini yazıyor;)Gelecek icin meslek konusunda ne düşündüklerini bilemem ama guzel yazılar kurgulayacaklari kesin;)Cocuklarinizi bu guzel öyküleri icin kutluyorum, böyle guzel cocuklar yetiştirdiğiniz icin sizi de tebrik ediyorum. Allah guzel günler yaşatsın.Saygılarımla.

Sevgili Sude ve Merve

Öncelikle kısa metraj klasmanında “günün yazısı” seçilerek kırmızı kurdele ile mükâfatlandırılmış şirin, sıcak aynı zamanda mesaj kaygısı da güden “BİR DOĞUM GÜNÜ ANISI” isimli yazınızdan dolayı ayrı ayrı tebrik ediyorum. Zaten bu yaşta böylesine bir performansa tebrikten başka gösterilecek herhangi bir tepki Allah’ın gücüne gider maazallah. Yok, noktası fazlaymış virgülü eksikmiş de, yok de’ler bitişikmiş da’lar ayrıymış da.

Durun durun, hemen üzerinize alınmayın canım. Hani hep böyle eleştirir ya yorumcular, o bakımdan yani. Yoksa sizin yazınızda böyle bir kusur yok. Hem atalarımız ne demiş; “o kadar kısır kadı kızında da olur”. Kısır değil mi? Sütlaç mı, oda nerden çıktı. Tabi ya karıştırdım, doğrusu “kusur” olacaktı, pardon çok özür dilerim.

Gülmeyin ama :- )

İlkokulda 3. Sınıfa giderken, bir gün üşüttüğüm için okula gidememiştim, meğer o gün öğretmenimiz “de’ler ve da’ların ne zaman ayrı ne zaman bitişik yazıldığını anlatmış. Bu yüzden de’ler ve da’lar ne zaman ayrı ne zaman yazılır hep karıştırırdım yaa. Laf aramızda hala da öyleyim. Yok, yok hala üşütük değiliiim, de’ler ve da’lar ne zaman ayrı ne zaman bitişik yazılır onu karıştırırım.

Netice itibari ile bu ve buna benzer imla hataları kusur sayılmasa da eksiklik işte. Kusur üzeri örtülse de kusurdur ama eksiklik çalışarak tamamlanabilir. Şayet ben bu yaşta bile de’leri da’ları hala yanlış yazıyorsam, yani bu eksikliğimi çalışarak, öğrenerek gidermemişsem işte bak bu kusurdur.

Sakın yanlış anlamayın, eleştiri, yorum falan değil, sadece sohbet ediyoruz, anlaştık. Her ne kadar yorum kabilinden sayılsa da yaptığımız “sohbet” benim hoşuma gitti ne yalan söyleyeyim. (gerçi hep ben konuşuyorum)

Hatırlarım, ben küçükken, yani sizin yaşlarınızda iken televizyonda izlediğimiz çizgi filmlerdeki karakterlerin ismi hep bizim bir şekilde anlayabileceğimiz isimlerden olurdu. Ayı yogi, akıllı bıdık, kedi tırmık, fare gıcır ile bıcır, bay şeşbeş vs. Sonra nemi oldu; gazozumuza ilaç kattılar, ağır ağır biere, birer çaktırmadan o isimler öcü gibi oldu. Yazınızdaki isimleri görünce; “Erıc, Marie, Leonardo hele hele “ruble” acaba diyorum Merve ve Sude nasıl çizgi filmler izliyor acaba. Sakın haa yanlış anlamayın, bu bir eleştiri değil. Bizim zamanımızda öyleydi şimdi böyle.

“lacivertiğnedenlik” ablanızın dediği gibi evrensel düşünce güzel “ammâ u lâkin” (İbrâhîmî Feyzullah Yalçın’ın kulakları çınlasın 18) evrensel düşünceyi bizim değerlerimizle yakalamak daha güzel sanırım. Kaldı ki sizin yaşlardaki yazar adayları için yabancı kelimelerin bol kullanıldığı bir tercih ağır bile gelebilir

İş mi benimki de Allasen. Ah ihtiyarlık ah! Bulunca iki tane körpe beyni hemen nasihat etmeye başlıyor, ne olur kusuruma bakmayın olur mu?

Son bir şey daha diyeyim ondan sonra ister boynumu vurun ister topuğuma sıkın. Bakmayın siz ne kadar milli olduğu tartışılan bir Milli Eğitimin dayattığı müfredata. Dostoyevski, Tolstoy’u okumadan önce alıştırma niyetine işe en azından Kemalettin Tuğcu ile başlayın.

Oh be, demesem çatlardım vallahi :- )

Sevgili Sude ve Merve kardeşlerim, değerli hemşerilerim, annesi kılıklılar. Bir daha tebrikler, gözlerinizden “obdum”. Selamlar

ben de duygulandım şimdi , ne oluyorsa bana

gerçekten çok güzel bir yazı olmuş ,eee anneleri kim :) diyesim geldi ve dedim.
sınav maratonum yaklaştığı için okuyamadığım yazılarınız oluyor geçsin hepsini doya doya okuyacağım inşallah.

sude ve mervenin yanaklarından öptüm kocaman ,
yalnız çok iyiler papucunuz dama atılabilir :)))

sevgim ve saygımla yazarım.

:)

Küçük yazarlarımızı tebrik ediyor, bayramlarını kutluyorum.
Sevgilerimle

Kaleminize sağlık
Ahmet AYAZ

İleride anneleri gibi çok güçlü kalemler olarak karşımıza çıkacakları açıkça belli oluyor. Ne mutlu size, ne mutlu çocuklarınıza...
Bayramları kutlu olsun...

Burunlarını sıkarım onların...
Kendi kendime dedimki ablamız bu defada küçük bir kız edası ile yazıyor.Tamam dedim yansıtmış,başarmış birde marie ler, leonardolar işin içine girince kesin dedim bir ENGİNDENİZ parmağı işin içinde.
Anammm birde ne göreyim...
Senin tahtına ortaklar çıkmamı ?
tacetin abi armut dibine düşer dediği için ben üzüm üzüme baka baka kararır diyor saygılarımı sunuyorum.
Tebrikler..

Her ikisinin de Bayramlarını Kutlar, gözlerinden öperim.


Bu arada "Geleceğin iki büyük yazarını" Tebrik ederim.

SEVGİMLE.

Kardeşlerin (çocukların ) anonim çalışmalarındaki hangi payın hangisine daha çok ait olduğu çok önemli değildir aslında. Önemli olan henüz yönlendirilebilecek durumda olan çocuklarımızı birileri sevimsiz yönlere yönlendirmeden doğru yön diye düşündüğümüz faydalı meşgale ve hobilere yönlendirebilmeyi başarmak. Bunun için de galiba bizler önce doğru işlerle uğraşmalıyız.
Kim bilir, belki de ilerideki meslekleri olur bu uğraşları.

Çocuklarımızı o kadar çok meşgul eden gereksiz ve zararlı alanlar var ki, ve o kadar câzip hâlde sunuluyorlar ki; alıkoymak ve koruyabilmek gerçekten çok zor!
Ne mutlu başarabilenlere…

Bu doğum günü öyküsünün bir / iki öykücünün / yazarın doğum günü olması dileği ile;
Allah (cc) her ikisine de sağlık, mutluluk, huzur, başarılarla dolu ama illa istikamet içinde çok uzun ömrüler nasip etsin inşallah!

Tebriklerimle...

Hem olağanüstü duyarlı bir kalem hem de süper bir anne olarak en başta sizi kutlarım. Daha sonrada yürekleri annelerine benzeyen evlatlarınızı tebrik ediyorum. sabah sabah tebessümler içinde bıraktınız beni,teşekkürler

Umut Kaygısız tarafından 4/23/2012 9:39:55 AM zamanında düzenlenmiştir.

armut dibine düşer diyenler ne kadar haklıymış...allah nazarlardan saklasın... sevgiler

İyi ki eklemişsiniz Aynur Hanım ve seçici kurul bunu iyi ki dikkate almış. Onların ciddiye alınması ne kadar önemli yaptıkları işlerde ve hayatlarında.

Ki yazdıkları öykü de zaten ciddiye alınmayacak bir öykü değildi. Küçücük yürekleriyle kocaman bir ders verdiler aslında büyüklere öykünün içinde. Onlar çocuk da olsalar kendilerinden beklenmeyen büyüklüğü gösterebiliyorlar. Bunu anlattılar. Küçücük gözleriyle neleri gördüklerini farkettirmeye çalıştılar.

Resme yeteneklerinin olması ne kadar güzel ve kesinlikle çok özel. Şanslı bir annesiniz. Ki bu anlamda ben de fazlasıyla şanslı bir anneyim. Güzel sanatlar bilinciyle yetişen ve bu alanda yeteneklerini ifade edebilen çocuklar gerçekten umudumuz, bizim ve ülkemizin. Ve hatta dünyanın da.

Belki umutsuzca bir söz edeceğim ama ben şunu anladım ki hoşgörü sonradan öğrenilen bir şey değil. Tohum gibi insanın içinde var olan bir şey. Kimileri ondan koca bir ağaç yetiştirebiliyor kimileri ise yeşertemeden çürütüyor. İşte sanatı bileğinde taşıyanlar yüreklerinde o tohumu yeşertecek kişilerdir.

Kutluyorum güzel kızlarınızı en içten dileklerimle.
Sevgiler çok.

Okumaya başladığımda değerli yazarım yeni bir dil deniyor
ya da bir çocuğun ağzından anlatıyor demiştim
Aşağıdaki notu okuduğum anda mutluluğumu görmeliydiniz.
Ne kadar özel bir duruma şahit olmuşuz
Anneleri gibi bir cevhere sahipken küçük kardeşlerimin bu başarısına çok şaşırmamak lazım

Bu güzel anlamlı öyküyü yazan
küçük parmakları
öpüyorum öpüyorum öpüyorum
ve onların ulusal egemenlik ve çocuk bayramlarını kutluyorum

Oyy maşallah bıcırıklara...
Benim için öpün onları sımsıkı sarıla sarıla :))
Annelerinin izinden gidecekler belli.
Kocaman tebriklerimi bırakıyorum bu cici çiçeklere...
Sevgimdesiniz çokça :)

Sen bana bağır yabancı isimler kullanıyorsun diye ,bak ne güzel evrensel düşünmüşler öyküyü hatta kendi aralarında Dostoyevski bile tartışmışlar ,bu çok hoşuma gitti ..doğru yoldalar ,keşke o yaşlarda ben de bakabilseydim evrensel ,belki de onlar bize öğretecekler daha başka bakış açılarını ..


çokkk güzeldi öptüm küçük arkadaşlarımı ..

okudum ve nazardan korunun diye yazının köşeciğine
minicik kocaman Bir MAŞAALLAH ilştiriyorum.

belliki "Engindenizler" bir okyanus misali derin ve mavi mavi büyüyorlar.

ne diyem
Rabbim bahtınızı ve ömrünüzü en hayırlı olarak bereketli kılsın inş..
Dostumun sayfasına güzel yavrucuklarını daha nice görmek dileğimle

kutladım çifte kumrularımı....sevgimle

Kızlarımızı ben de tebriğe geldim, öptüm yanaklarından.

yazın kızlar...

Madem benim öyküm değil ben de yorum yapabilirim sanırım. Ayrıca kızlar herkesin fikrini gördük sen ne diyeceksin dediler.

Sevgili kızlarım, her zaman ve her şartta sizinle gurur duyduğumu ve varlığınızla kendimi şanslı saydığımı biliyorsunuz. Öykünüzü çok beğendim. Elbette imlaya biraz daha dikkat etmeniz gerekiyor. Bir dahaki yazınızı bekleyeceğim.

Öperim gözlerinizden.

Eskilerin deyimiyle; "anasına bak kızını al kenarına bak bezini al." anasının kızı bunlar gayet de güzel yazmışlar.

Defterdeki yeni çiçekler çok renkli açacak gibi geliyor bana. Allah nazardan saklasın.

Tebrikler kızlar, seni de tebrik ederim Aynur; kızlarına okuma- yazma alışkanlığı edindirdiğin için.

Sevgilerimle.

23 Nisan geleneğini unutmuştum: Bir günlüğüne sayfamızı bir çocuğa bırakmayı, ona dilediğince yazmasını söylemeyi, sonra dayanamayıp "Bak onu yanlış yazdın, buraya bu olmaz, biraz da şundan bahsetsene demeyi" ... (Pardon bir an kendimi kaptırıp herkesi kendim gibi hayal ettim).

Güzel bir başlangıç olmuş, umarım gerisi de gelir. Tek korkum büyüklerin küçüklerin üzerinde istemeden bir sınır oluşturması. Şöyle ki: Hiç bir zaman annem kadar güzel yazmayacağım, o zaman hiç yazmayayım demelerinden korkuyorum. Toplulumuzda sadece küçüklerin değil, büyüklerin önünde de aynı engel var (Bazen kendimiz koyuyoruz, bazen başkaları). Defter'de az görmedim "Beceremiyorsanız şiir (ya da hikaye) yazmayın!" diyenleri. Ben (Anonim ben) yazmaktan zevk alıyorum; güzel yazmak zorunda değilim. Güzeldi-çirkindi, yetenekti diye kimsenin önünü kesmemek lazım, hele de gençlerin. Yapılanın tadını çıkarmaktır önemli olan. Kızıma "Hadi bugün senfoni besteleyelim" demek, sonra da bir aile toplantısında beraber çalmak: Olay budur. Belli ki sizin dünyanızda bu noktalar aşılalı çok olmuş.

Yazarlara ve onları teşvik edenlere kocaman tebrikler!

Bugun sizin bayramınız kutlarım sizi ve o güzel yazınızı benimde 11 yaşında bir kızım var aynı hecan ondada var kalemin daima güzel olsun ...

Ne güzel bir öyküydü. Sürpriz oldu.

Eskiden zeka ve yeteneklerin babadan çocuklara geçtiği bilinirdi. Bilimadamları bunun tam tersini söylüyor artık. Kesinlikle annenin genlerini taşıyorlarmış bu anlamda.

Kızlarınız yazmaya devam ederler mi bilemem ama bu konuda kesinlikle yetenekliler. Öyküde kişiler mekan olay ve duygu örgüsü oldukça güzel işlenmiş konu çerçevesinde. Tabii öykücü anneleri varken bizlere değerlendirmek düşmez belki ama üçüncü göz olarak kesinlikle çok beğendiğimi söylemek istiyorum.

Takdir ve tebriklerimle birlikte öpüyorum ikisini de.

Sevgiler hepinize.

Açık söyliyeyim sizin kaleminizden çıkmadığını daha ilk satırları okuduğumda hissettim:)

Dur bakalım nereye varacak, sanırım bir çocuğun ağzından yazmış yazarımız, bunun için fazla ayrıntıya girmemiş, yoksa o fırından çıkan ekmeklerin dumanını ve kokusunu hissettirdi diye düşüne düşüne finale geldim:)

Ve gördüm ki yeğenlerimiz yazmış, yalın bir dille, hayatın gerçeklerinden birine dokunmuş kardeşlerimiz.
Yeni öykücülerin geldiğini müjdeler gibiydi, emeklerine yüreklerine sağlık.
Bu yolda kendilerine başarılar dilerim.
Selam ve sevgimle.

oyy kıyamam canlarımaaa


Bende diyorum; Aynur ne etmiş böyle.?

Ama sonunda isimleri görünce; vay be dedim helal benim minik yeğenlerimee:)


Bu demek oluyor ki yakında kızların içinde üyelik gerekecek,defterde:)


Hepinizi kocaman öpüyorum

Maaşallah!

Teşbihte hata olmaz can dostum yine de affola diyerek :)

" Armut (lar) dibine düşer " :)

Kutluyorum güzel kızlarımı. Rabbim anneleri gibi kalemlerini engin, kelamlarını daim etsin.

Bu vesile ile bu pırıl pırıl güzelliklerin annelerine de en kalbi sevgilerimi gönderiyorum.

ÇOK GÜZEL BİR ANIYDI
ve güzel anlatım saygı sevgimlesin kızımmmmmm
bu gün benimde oğlumun doğum günü
bügün dağanların doğum günü kutlu olsun

Engindeniz'in kızlarından yansıyan engin cümleler...

Gurur veren, duygulandıran ve ıslak ıslak susturan bir an bu bilirim...

Onların yüreğinden akan ırmağın sesini duymak hiç zor olmadı çünkü katıksız bir resim var öyküde...

Kutladım Sude ve Merve yazarlarımı...