İlk okul anımı anlatmıştım.İlk okul beş yıl bende çok yaramaz bir öğrenciyim beş yıla bir sürü anı birekmez mi birikir tabii.
İkinci sınıfım heralde tamda emin değilim.Öğretmenim aynı çok sevdiğim öğretmenim.Kasaba dışında oturduğumuzu şöylemiştim tabii evden okula gelirken yağmuru oluyor çamuru karı kışı oluyor. Üstümüz başımız ıslanıyor haliyle. Okulumuz iki katlı ve sobalıydı. Öğretmenim önlüğümü çıkarır sobada kurutur sacımı tarar ve önlüğüm kuruyunca giydirirdi.
Acaba şimdi ki öğretmenler yapıyorlarmı çok merak ediyorum.Okulumuzda başka bir öğretmenim daha vardı hiç dersimize girmedi adı Gönül öğretmendi.Oda Hakkın rahmetine kavuştu Allah rahmet eylesin.Benim küçükken karnım ağrırdı durup dururken Gönül öğretmenim beni revir gibi bir yerde yatırır karnımı ovar sıcak su torbası koyardı acaba şimdi öyle yapan öğretmen varmı.Gerçe ben çok sevimli çalışkan bir çocuktum ve beni bütün öğretmenler seviyorlardı.
O zamanda imla kurallarına hiç dikkat etmezdim ve yazım çok kötüydü kötünün ötesi.Liseye giderken bile okulda sınav kağıtlarını okuyan tek öğrenci bendim.Hocalarım Eray gel şu yazılı kağıdını oku derlerdi.
İlk okula giderken de aynı yazım berbat çok hızlı yazıyorum. Aceleçiyim ondan yavaşlamıyorum şidiki hatamda o.Yazımı gören beni ilk okul mezunu bile zannetmez heralde.Öğretmenimiz tahtaya birşeyler yazdı defterineize geçirin dedi.Defterlerimmize geçirdik bende tabii.Öğretmen yine kötü yazdım diye beni azarlamaya düzgün yaz diye uyarmaya geliyordu.Defterime bir baktı kolumdan tuttuğu gibi sınıftan çıkarttı.
-Öğretmenim ne oldu neden sınıftan çıkardınız.
-Müdür beyin odasına gidiyoruz kızım.
-Öğretmenim ben ne yaptım neden gidiyoruz Müdür Beyin odasına.
Öğretmen bir şey söylemiyor.Bizden büyük sınıflar müdürün kocaman demir bir sopası olduğunu ve yaramazlık yapan öğrencileri dövdüğünü anlatırlardı.Eyvah Eray yandın Müdür seni demir sopayla dövcek.İyide hani beni öğretmenim seviyordu kötü yazdım diye Müdüre dövdürcekmi.Diye kendi kendime konuşuyorum ve çok korkuyorum dayağı yiyecem hemde demir sopayla.
Müdür beyin odası ikinci kattaydı.Benim öğretmenim biraz yaşlı ve sağlık problemi olduğundan beşyıl boyunca giriş katta okudum.Öğretmenim Müdür Beyin odasının kapısını çalıyor.
-İçeri girin
Biziçeri giriyoruz ben tirtir titriyorum çok korkuyorum öğretmenim elimi bıraksa kaçıcağım ama elimi bırakmıyor.
-Buyrun öğretmenim bir şeymi oldu.
-Müdür Bey Eray’ı biliyorsunuz
-Evet biliyorum .
Bana nasılsın diye soruyor ama bende cevap vericek hal yok ayaklarım titriyor korkudan.Öğretmenim Müdüre dönüyor
-Müdür bey Eray hep çok kötü yazardı yazısı çok kötüdür hep onu uyarıyor kızıyordum güzel yaz diye.Ama bakın bugün yazdığına görüyormusunuz ne kadar güzel düzgün inci gibi hatasız yazmış.
Müdür defeterinme bakıyor başımı okşuyor.
-Aferrin kızıma görüyormusunuz isteyince yazılıyormş afferin sana bende sana şeker veriyim.
Çeker kasesini bana tutuyor kağıtlı bayram şekeri ben demir sopa beklerken şeker veriyor Müdür Bey siz benim sevincim ve heyecanımı görün.Oda dan çıktığımızda zil çalıyor.Sınıf arkadaşlarım etrafıma toplanıyorlar onlara şekerimi gösterip.
-Gördünüzmü Müdür bana şeker verdi ya sizede verdi mi?
Bende bir hava bir çalım görmelisiniz.Ben Müdürün verdiği şekeri öğlene kadar yemedim hava atçağım diye kolaymı Müdür bana şeker verdi.Çocukluk işte.