Bu gün işlerim dolayısı ile ve sağlık sorunlarım la ilgilenirken baktım hastanede bir kaç saaat beklemem gerekecekti..zamanımı değerlendirmek istedim...hem Cuma namazına gideyim hemde hastanede tanıştığım ve beni bir yerlerden hatırlayan bir kardeşime şiir kitabımı hediye edeyim diye eve kadar gitttim...Geçen akşam elektrikçi arkadaşları görmüştüm...fazla ve kaçak akımlara düzen veren ve emniyetli bir şekilde evin elektriğini düzenleyen bir alat almak için bizim tanıdık arkadaşın yanına uğradım...Gerekli malzemeyi aldım...birde baktım ,orada benim okul yıllarımdaki Almanca hocam çok sevindim...inanın 35 yıldır ilk gördüm ..birbirimize sarıla kaldık...biraz sohbetten sonra eşini sordum ...hocam demezmi şu karşıki arabadaki sarışın var ya işte o dedi..biraz şaka ile benim yaşım 45...siz öğretmenimin yaşını tahmin edersiniz sanırım.gittim yanına ,selam verdim,kendimi tanıttım...sağolası hocam tanıdı..çok sevindi..bir çeyrek asırdan fazla geçmişti görmeyeli..biraz hatırlamak istedim .ismini hatırlayamadım.sonra sordum...Değerli MATEMATİK hocam döndü günaydın hanım’dı..Dünyalar benim olddu...inanın o an bir haftadır rastaydım halâ YASTAYIM...EŞİMİN ANNESİNİN VEFATINI O ANLIK UNUTTURDU...bir anlık okul yılllarımda idim...biraz şiirlerimden bahsettim ..çok sevindi...sayfamı ziyaret edeceğini söyledi...yanımda olsaydı bir kitabımı hediye ededrdim..sevincimden dört köşe oldum...bu gün bana YÜCE MEVLAMDAN HEDİYE EDİLEN bİR TUTAM MUTLULUKTAN BAŞKASI DEĞİLDİ.....

SELAM VE SAYGILARIMLA..

..M.ALİ..ÜNSAL..