İnsanoğlu gün geçtikçe temiz bir çevreye hasret çektiğini dillendirmekte, konu ile ilgili şiirler, türküler, şarkılar, makaleler, afişler, kitaplar... Sayısız çalışmalar sergilemektedir.

İçinde yaşanılan çevrenin temiz tutulması bilincinin, çok küçük yaşlarda çocuklara kazandırılması gerekmektedir. En büyük pay da burada ailelere düşmektedir. Aileler, çocuklarına nasıl bir çevrede, nasıl bir şekilde yaşanacağı bilgilerini küçük yaşta kazandırmalıdırlar.

Çocuklar odalarında, evlerinde, balkonlarında, varsa bahçelerinde, sokaklarında, yollarında, kısacası içinde yaşadığı her yerde, her ortamda çevresini temiz tutmalı, temiz olma özelliğini yitirmiş çevrenin mutlaka temizliğinin gerekli olduğu bilinci aşılanmalıdır.

Ailede temeli atılan çevre bilincinin gelişimi de, okul da sürdürülmelidir. Okullar da çocuklara çevre bilincini planlı, programlı bir şekilde sunmalıdır.

Temiz bir çevre, her zaman ve her yerde, herkes için gereklidir. Bunun için çevre temizliğine önce herkes kendi inanmalı ve kabullenmelidir. Ne demişler “Aslan yatağından belli olur.” Bu söze kulak verilmeli, yürek uzatılmalıdır.

Çevrenin temiz tutulmasının, falan için ya da filan için değil; herkes için olduğunu bütün herkes bilmeli ve böyle olması için gereken gayreti göstermelidirler.

Herkes, içinde yaşadığı evini kirletirse, sokağını, yolunu, caddesini kirletirse sonuçta da mahallesini kirletir. Mahallelerin kirlenmesiyle de pırıl pırıl olması gereken şehrini kirletir. Bu da yaşanan hayatımızı yakından etkiler.

İnsanların çalıştığı iş yerlerinin her zaman temiz olmasına dikkat etmeleri gerekmez mi? Ne dersiniz? İş yerlerinin temiz olmasına her zaman ihtiyaç vardır. Daha sağlıklı ve daha başarılı çalışmak için çevre temizliği her zaman şarttır.

Temiz mahalleler, tertipli ve düzenli caddeler, pırıl pırıl sokaklar oluşturulmalı, insanların gezip dolaşıp eğleneceği parklar, mesire yerleri kurulmalı, bulunduğu yörede yaşayanlar yeşille tanıştırılıp doğayla kucaklaştırılmalıdır.

Küçücük çocuklara koşup eğleneceği, stres atacağı oyun alanları kurulmalı, zevk alacağı, seveceği çeşitli oyuncaklarla tanıştırılmalı, bir gülüşlerinden bin muhabbet alınmalıdır.

Bu açıdan bakıldığında yerel yönetimlerin bulundukları mekânları orada yaşayan bireylerin gezip eğleneceği, çocukların oyunlar oynayıp, coşup-taşarak stresler atacağı parklar oluşturması oldukça manidardır.

Çevrenin temiz tutulması, görünümün güzel ve düzenli olması bir kişinin, bir kuruluşun, bir kurumun tek başına başaracağı bir iş değildir. Birlikten kuvvet doğar. “Bir elin nesi var, iki elin sesi var.” İlkesinden hareketle çevrenin temizliği için bütün kurumların, kuruluşların ve bütün fertlerin el ele vermesi şarttır.

Cemalettin GÜRPINAR
Eğitimci - Yazar