Kaleminden her türlü yazıyı sevdiğim şair...
Seçkini kutluyorum, saygımla...

nasıl bir hayttır ki ölümü parmak uçlarında taşıyıp misket üstünde yürür bu ayaklar..oradan oraya yuvarlanıp savrulur hayatlar..
durur,dinlenir,tekrar kalkıp rutin yürürler avare başı boş insanlar..
oysa ki onların asıl gerçeği yalnızca bir ağaç altında bir müddet gölgelenmek misali.
aslında gerçekte yürüyemezlerde zaten bilmeselerde..yürüdüm bilirler lakin nereye gittiğini bilmeyen bir insanın yürümesindeki marifet nedirki..
zevksiz,anlamsız ve boşa tükenmiş bayat bir hayat..
yazık..

benim çokca büyük bir derdimdir aslında..
özellikle Fatih, Sultanahmet,Süleymaniye gibi kutsal mekanlar da çok derin sancısını yaşıyorum.
el açmış örtülü bir bayan veya küçücük bir çocuk Allah rızası için abla dediğinde çakılıp kalıyorum olduğum yerde..
arkama dönüp sadaka niyetine vermek istesem beleşcilik düşüncem ,yürüyüp gitmek istesem Allahın isminin geçmiş olması iki su arasında kalmak gibi..
çokca zor..
ama yinede her şeye rağmen maalesfki bile bile vermekten vazgeçmiyorum bir türlü..Allah adına niyetle uyarımıda eksik etmeden tabi..
her şeyi unuttuk.
insanlığı..ibadeti..ahlakı...merhameti...vefayı... rızayı..
ne çok şeyler kaybetmişiz meğer ömrümüzden..ne diyelim Rabbi Rahimimiz merhamet ile nazar eylesin bizlere..

türbeyi ziyraet etmek banada nasip olmuştu ama bir düğün kalabalığı dışında çok fazla bir şey farketmemiştim doğrusu..ee günümüz düğünleri ki bir düğünün masrafı bir kaç düğünü halleder sanıyorum değilmi..ordaki telaşaysa dahada başka bir sancı sanırım..
yazıyı okuyunca içimden dedimki..aç gözlü varyemez amcalar..
çocukken de çok izlemişimdir o çizgi filmi ama neyseki ahlak olarak kalmamış üzerimde bir etkisi(-:



Onur bey çokca onurlu çok güzel bir yazıydı zevkle okudum..
Kelama hürmetle kaleminize bereketler dilerim efendim..
sağlık ve afiyet dilerim ömrünüze..
dostca..

Bu Kuran insanlar için bir açıklama,takva sahipleri için ise bir hidayet ve bir nasihattir..Ali imran..138..

İçtenlikle tebrik ederim....

Böyle bir babaya sahip olmak,
Dünyalara sahip olmaktan yeğdir.

Ne güzel anlatıyorsun Onur,
Bak benim bardağım bomboş,
Ne olur benimkinide doldur.
Doldurdun bile sağol,
Boşaldıkça geleceğim.

konu itibariyle yazı güzeldi,çok teşekkür ediyorum sevgili Onur BİLGE.ellerine ve emeğine sağlık.benimde çok etkilendiğim aziz mahmut hüdaiyi de bilirmisin acaba?selam ve saygılarımla.

Sayın üstadım sabah sabah soluksuz okudum.
Yine mükemmeldi.İçinde neler yoktu ki.
Hiç düşünmemiştim tanımadığım birinin yüzüne ve tavırlarına bakıp aklından geçebileceklerini tasavvur etmeyi.Esnaf örneğinize hayran oldum.
Her zaman ki gibi dolu dolu bir yazıydı.
Candan kutlarım.
Selam ve saygılarımla.

Çok güzel dillendirmişsiniz suskun cemaati. :) Çok gerçekçi olmuş. Elinize sağlık.

Anlamlı, ders veren nitelikli bir yazıydı.
Soluk soluğa okudum zira; vicdanların bile maddiyatta kullanılması öfkesiyle sanırım.
İbadet gösteriş, ya da maddi amaçlı olunca bir değeride olmaz ki.
Dile getirmeniz çok güzeldi yazınızda.
Kutlarım yazan yüreği.
Tebriklerim yürekten.
Sevgiyle...

Üstadım,camiye gelenlerin ruh hallerinden çok güzel yaşam öyküleri çıkartmışsınız...
Camilerin önünde sadaka diye dilenenlerin de çoğu bunu meslek haline getirenler var.
Her zaman rastlıyorum aynı kişilere.hatta ahbaplık bile kurdum onlarla.anlatsam benimki de öykü olacak gibi.
Bir örnek:
Üç-dört sene önce Hacı Bektaşı Veli hazretlerini hem ziyaret hem de pazar tezgahı açmak gayesiyle gittiğimde, iki ayağı olmayan bir dilenci ile karşılaştım(onu Tokat'tan tanıyorum) aramızda şöyle bir konuşma geçti:

"- Burada işler nasıl?
"-Yok ya iş yok."
"-Sdaka veren yok mu?"
"-Buradan hayır çıkmaz."
Bunu söyleyen vatandaşın Tokat'ın bir köyünden .ve köyün de yarısı onunmuş.
Benden ayrıldıktan sonra kendisi tekerlekli sandalyede arkada da kendi adamı dilenmeye devam ediyordu.
"-Ağbeyy,Allah rızası için bir sadaka.."diye
Daha buna benzer,tip tip insanlarla yakından diyaloglarım olmuştur...
saygılarımla efendim...

Aman Ya Rabbi! İbadete mi? Ticarete mi? Hayale sınır yok!
keske hayalde sinirli kalsaydi bu dediklerin.
hepsi gercegin ta kendisi.ibadetini gercekten allah rizasi icin yapan müslüman sayisi giderek azaliyor.
vicdanlarinin da yüzleri gibi asik olan bir cok insan var.
deniyor ki bir tebessüm bile sadakadir.
yazan ellerin dert görmesin.bir cok ders veriyor yazilarin.sag ol.

Çok güzel akıcı

Cuma bereketli gündür

Kutlarım

“Resulullah’ı görenlere, ondan bir kelime duyanlara... Onun yaşadığı devirde, ona itaat edenlere... Silah arkadaşlarına... İlk Müslümanlara...”
Daha anlatacaktı ama sabah ezanı okunmaya başladı.

Sevgili kardeşim, yazınız itibariyle tefekkürümü daha da derinleştirecektim, ama Cuma Vakti'nin ezanı ile vuslat sona erdi..
İnşallah,bir başka ezanlar öncesi makalelerinizde buluşmak ümidiyle bize, sade, zengin ve özellikle de manâca ekmel bir ibret sunduğunuz için dilinize ve yüreğinize sağlık diyorum.
2009'un 12 Haziran Cuma'nız hayırlı olsun..
Selâm ve dualarımla
Bekir Yalçınkaya/Sincan

iyi bir gözlem,hayal ile gerçeği bir dengede tutan,çok ama çok güzel yazı idi...
saygılarımla..

.bu yazıya tekrar tekrar dönmek lazım gelecek şair...

ne güzel mesajlar vermişsiniz öyle...

rahmetli büyükbabamın bana anlattığı günlere döndüm Yaradan'ı...

teşekkürler.

Cemaatin tasvirleri yazıya ayrı bir renk katmış..Güne başlarken etkili ve yönlendirici oluyor yazılarınız...

Kutlarım.
Yine çok güzeldi. Evet İbadet Allah Rızası için yapılır. Zaten gösteriş için veya menfatler için yapılanların hükmü yoktur bence. Sadece kandırmacadır. Secdeye eğiliğimizde içimizdeki dış dünyaya ait ne varsa unutuyoruz. İbadetin amacı da budur. Örnekler çok güzeldi. Harikaydı. Sevgilerimle

Kutlarım..

Yine güzel bir ders vardı yazınızda.

İbadetin Allah Rızası için yapılanı makbuldür. Dünya hayatı için yapılan her amel boş.
Nasıl geldiysek öyle de gideriz.
Gidenleri gördüğümüz halde hiç ibret almayız. Ne gaflet !..

Oku öğren diye buna derler.Bilene,bildiğini hatırlatan, bilmeyene gösteren bir öykü.Namaza gidenlerin hallerini de gülmedim değil hani.Çok var bunlardan, biz de dahil.

Tebrikler tam puan