Sevmek birazda kaybetmekti aslında. Düşerken yüreğine biri, eziyordun kendini ayaklar altında. O`mu sana düşüyordu sen mi O`na, bilinmez bir kaosun içine yuvarlanıyordun sanki.

Aşk kolay gelmez adam gibi adamsan. Her kıvılcım tutuşturmaz gönül harını. Zordur adam olmak da aşık olmak gibi. İkisini bir arada istemek çok çılgınca bir rüya olmasa gerek...

Yine kapılarımı kapadığım dünyamda delileri oynuyorum. Düşmüşüm yüreğimin derinliklerine kendimi mi sorguluyorum sevdiklerimi mi? Onu da bilmiyorum. Zaten bilinmezlikler değil midir bulmacanın karelerinde benle oyun oynayan her daim.

Kaçındayım zamanın bilmiyorum. Ne tükettiğim ne tüketeceğim hayat yok sanki avuçlarımda ve kazılmış çizgiler alnımda silik.

Şimdiye kadar "hım... seni çok iyi anlıyorum" diyen bir sevgilim de arkadaşım da olmadı. Oysa ki çok açıktı yüreğim paylaşıma. Ya anlaşılmadım ya da anlaşılamadım





Akında gözbebeklerim, tutuldu kaldı karanlık boşlukta. Ne zor andır bilir misiniz? Koca bir kalabalığın içinde yapayalnız bilinmezliğe savurursunuz kendinizi de yüreğinizdeki (en yakınınız) elini uzatıp dokunmaz ellerinize, karanlığı yıkmak adına.

Anlamaz ve anlaşılmazsınız sadece. Basittir herşey ve sürece bağlıdır refleksler. Caninizi yakan umarsız silik kişilikler kendini üstün tutma kompleksiyle kendini mutlu etmenin yollarını ararlar. Oysaki komplekslerden uzak paylaşımcı biri olduğunuzdan insanlar yabancılaşır ve sizi deli varsayan paslı çiviler çakılır beyninize acımasızca. Düşündükçe isin içinden çıkamazsınız ve hakikatten insan olmak zormuş diyecek olsanız da konduramazsınız insan müsvettelerine çirkin bir kelime.

Zordur beni anlamak ha birazda kolaydır insan olana!

Ya çok evhamlıyımdır yada psikolojik sorunları olan bir deli mi?

Çare buysa; isin içinde çıkmak için, varsaydığınızdanım. Gocunacak yaram olmadı hiç yüregim dilimdeydi çok zarar verse de bu bana; buydum iste. İsinize gelirse...!

Dokunmak yeterdi oysa ki karanlığıma. Doğacak güneşi bekliyordum ki; doğacak biliyorum. Feda ettiğim ve kendimden verdiğim herşey, nanköre helal olsun mu yada olur mu. Hak bulur mu yerini ve terazi tartar mi yükünü ...?

Cebinde kalanla yetinmeliymiş insan sonra zarara yazılırmış hesap. Tutalım simdi kar/zarar hesabini. Ödeyebilecek meblağda midir borcumuz?
... ...üstü kalsın mahşere!

Aynaya dökülenden başka yoktur benim ötem...!


Sude Nur Haylazca