Onur BİLGE

Yuvalar için en tehlikelisi; harama bakmaktır. İnsanın baş düşmanı, gözdür. Göz güzelliği görünce, beğeni ortaya çıkar. Kişi, gözünün gördüğünü eşiyle kıyaslamaya başlar. Artıları fazlaysa, ilgi onda yoğunlaşır. Arkasından yakınlık, sevgi, platonik aşk doğabilir. Ruh onunladır artık. Evde gezinen, sadece bedendir. Şiir bozulmuştur. Ne kadar uğraşılırsa uğraşsın, artık ona ulaşılamaz.

İçeride huzur bozucu hiçbir şey olmasa da eve sığamaz olur. İlk fırsatta kendisini dışarı atma isteği ile başlayan iç sıkıntısı, aile fertlerine de yansır. Ne yaparlarsa yapsınlar, tutamazlar onu. Ya bedenen gitmeler, ya da gitme arzusu kıvranışları...

Ruhen her an seçtiği iledir. O nedenle sevgiyi o dalda yeşertir. Zamanla gümrahlar ki artık o, tamamen o dalın kuşudur. Aile içinde veya dışında görevlerini sürdürmekte zorlanmaya, bir süre sonra da bazılarını savsaklamaya başlar. Karşılıklı yakınmalar, şikâyetler ve hoşnutsuzluk büyümekte, tartışmalar artmakta, kavgalara dönüşmektedir

Zamanla, konuşmalar tamamen biter, tartışmalar azalır, kavgalar için bile eşler birbirlerini bulamaz olurlar. Ya tamamen kutuplarına çekilmişler, ya da tümüyle kabuklarına gizlenip, içlerine gömülmüşlerdir. Her halükarda ruh sağlıkları bozulmuş, tedaviye muhtaç hale gelmişlerdir. Hiçbir şey anlamadığı sanılan küçük çocuklar bile şiddetle etkilenmiştir; kendileri fark etseler de etmeseler de aldıkları yarayı ömür boyu taşıyacaklardır.

Elmanın bütünlüğünü bir iğne ucu bile bozsa, oradan çürümeye başlar. İlişki berelenmiştir. Göstermelik birliktelikten başka bir şey kalmamıştır. Görünen kabuktur, öz yok olmuştur.

Onur BİLGE