Kışın derin ve durağan sessizliği, sanki ağır bir perdenin yavaşça aralanması gibi yerini yavaş yavaş coşkulu bir fısıltıya bırakıyor. Toprağın altında gizli bir ordu misali baharın görkemli gelişini sabırla bekleyen bir hazırlık var. Güneşin yüzünü daha sık göstermesiyle birlikte, kışın donuk kahverengi örtüsü üzerinde ilk çatlaklar beliriyor ve ufacık, umut dolu yeşil sürgünler karanlığın koynundan usulca ışığa doğru uzanıyor.


Bu ilk fısıltılar yeryüzünün yeniden uyanışının müjdecisi adeta… Bu yıl bu uyanış ruhumun derinliklerine işliyor, sanki her şey yeniden başlıyor gibi... İçimde kış uykusuna yatan coşku da kıpırdanmaya başladı, ta ki papağanımız Mango’da bile fark ediyorum o galeyanı, yerinde duramıyor.


Önümüzdeki günler hareketli geçecek. Bey, arabaların çivili tekerleklerini söküp yazlık lastiklere geçmek için sabırsızlanırken, ben de verandadaki kış tozunu süpürüp taşları yıkamak, ilk bahar temizliğini yapmak ve kalan odunları odunluğa taşımak istiyorum. Yazlık mobilyalar yerleştirildikçe bahçenin çehresi de değişecek. Leylakların, orman güllerinin ve ortancaların diplerindeki çalı çırpıyı ayıklamak, toprağı havalandırmak, meyve ağaçlarına, sakuraya yeni mevsim için can suyu vermek, en önemlisi de bisikletlerimizi loş garaj köşelerinden çıkarıp gün ışığına kavuşturmak güzel olacak.


Zaman elverdikçe, o iki tekerlek üzerinde tek başıma ya da çocuklarla birlikte bilinmeyen yollara doğru pedal çevirerek yeni heyecanlara atılacağız. Benim için bahar, yalnızca doğanın uyanışı değil, aynı zamanda içimdeki keşfetme arzusunun da yeniden canlanması anlamına geliyor.


İçimizin baharda olacağı nice bayramlara.




/ yüRekTen