2024 yılı, emekliler için umutla başlamıştı. Yılın başında, "Bu yıl emeklilerin yılı olacak" sözü verilmişti. Ancak bu sözler gerçekleşmedi. Ekonomik koşullar, emeklilerin yaşamını daha da zorlaştırdı.

Düşük maaşlarla temel ihtiyaçlarını karşılamak büyük bir mücadele gerektiriyor. Kira, elektrik, su ve doğalgaz gibi sabit giderler, emeklilerin bütçesinin büyük kısmını tüketiyor. Buna ek olarak, çocukların eğitim masrafları ve günlük mutfak harcamaları da önemli bir yük oluşturuyor. Bu durum, emeklileri sınırlı kaynaklarla maksimum verimi elde etmek zorunda bırakıyor.

Bu tablo, bireylerin değil, sistemin sorunlu olduğuna işaret eder. Emeklilerin karşılaştığı zorluklar, yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda toplumsal bir adalet sorunudur. Hayatta kalmayı başarmaları, onların dayanıklılık ve adaptasyon yeteneğini gösterse de bu, çözüm değil geçici bir durumdur.

Sosyal politika eksiklikleri, emeklilerin refah seviyesini artırmaya yönelik somut adımlarla giderilmelidir. Yaşam standartlarını yükseltmek için daha adil bir gelir dağılımı ve destekleyici ekonomik düzenlemeler hayata geçirilmelidir. Bu, yalnızca emeklilerin değil, toplumun genel refahı için de bir gerekliliktir.