Bir yaşıma daha girdim.
Bir yaşını bırak 100 yaşıma daha girdim.

Birkaç yıl önce Kel (Bedri Abi), doğum gününde yengeye robot süpürge almıştı.
Bilirdim.
Adam askeriyeden emekli.
Sırtını devlete dayamış.
Bizim gibi 12,5 ‘luk değil ya!
Beyaz olduğu için adını da Akkuzum koymuşlar.
Süpürgenin rahatlığını görünce, internetten iki kız bir oğlan çocuklarına da alıp farklı şehirlere yönlendirerek sürpriz yaptı. An be an haberim var. Konuşuruz.

Benim de ne zamandır aklımdaydı.

Çocuklar almış.
Birkaç gün önce bir kargo geldi.
Durup durur kutuda.
Akşam Hollanda’dan küçük oğlum aradı, gelip gelmediğini sordu. Söylemeyi unutmuşuz.
“Süpürgeyi birlikte kuralım da çalıştıralım” dedi. Nasıl olacaksa!

Kutuyu açtık.
Bizimki de beyaz, ben “Adı Akkız olsun” dedim.
Oğlumun sıkı sıkı “sakin olun” tembihinden sonra benim telefondan görüntülü, hanımınkinden işlem...

Bilgisayarın uzaktan TeamViewer yöntemiyle kullanıldığını bilirdim de telefonun da ekran paylaşımı varmış onu bilmezdim.

Adamların uğraştığı şeye bak!

Şuna bas, buraya bas, internet gir, kurduk. Bizim evin 2 Wİ FI ‘sinden biri uyumluymuş. İlla 2,4 Mhz olacak.
Açma kapama düğmesinin yanında iki düğme daha var. İkisine aynı anda 3 saniye basılı tutacaksın. “Aman Hanım fazla tutma, patlar matlar Allah göstermesin!”
Kurmayı başardık.
Çalıştırdık.

Bizim ev merkezi sistem ısıtma olduğu için yaz kış bütün kapılar açık.
Başladı evin içinde dönmeye Akkız. Evi tanıma faslıymış. Döndü döndü ben yoruldum der gibi gitti yuvasına, şarj olduğu yere girdi. "Evi tanıma işi tamam" benzeri bir şey söyledi kadın.
Konuşuyor da!
İçine nasıl sığdırdılarsa birde robot kadın var içinde demek ki. Süpürme işini o yapacak besbelli. Telefona Siri’yi sığdıran ona robot kadını niye sığdırmasın, benimkisi de laf olsun işte!

Adamların uğraştığı şeye bak!

Oğlan “çalıştıralım da süpürsün” dedi.
Gene direktifler doğrultusunda çalıştırdık. Başladı süpürmeye.
Yarım saat falan sonra sanki acıkmış gibi “şarj olmam lazım” deyip yuvasına çekildi. Mışıl mışıl uyudu. Fabrikadan gelen şarj miktarı o kadarmış demek ki.

Kar küreme aracının sesi bizim odadan duyulur. Gece saat bilmem kaç, ona benzer bir sesle uyandım.
Baktım hanım ayakta.
“Kar mı yağıyor” dedim.
“Yok makina çalıştı” dedi.
"Haa akşamdan yarım kalmıştı, onu tamamlayacak!"
Hanım cep telefonunu işaretle "buradan durdurayım mı?" dedi.
Olayı benden önce kavramış. Gecenin 3’ünde takır tukur çalışsa olmaz.
“Durdur” dedim. Akkız salon kapısının orada. “Durduruldum” dedi. Sanki tabanca dayayarak tehditle durdurulmuş havasında! Hanım telefonundan yuvana dön komutu verdi. Geldi şarj olduğu yuvasına girdi.

İnşallah küstürmemişizdir!

Şimdiii, gelelim deve sidiğinin yararlarına!

Suat Zobu

.