Şiirden yoksun olan bir kentin taze çimenlerinde bile is kokusu vardır. (2024)

Her rüyâ tâbir edilseydi hayâl ölürdü. (2024)

Safını belli eden haddini bilir. Haddini bilmek insan olduğunu kabullenmektir. (2024)

Sevgilinin bakışlarıyla tutuşan bir yüreği hiçbir müdâhale söndüremez. (2024)

Vefâ sâdece cenâzelerde akla geliyor bu yüzden hep tek başınayız bu yüzden hep azız. (2024)

Bâzen eksen kayabilir önemli olan dümeni tamâmen kırmamaktır. (2024)

Fıtratına sâhip çıkamayan sâhipsiz kalır. (2024)

Aşk mektebinde tahsîlini tamamlayanlar gözleriyle tahsîlat yaparlar. (2024)

Kartlar ilk nefeste dağıtılır fakat kartvizitinde ne yazacağı son nefese kadar verdiğin mücadeleye bağlıdır. (2024)

Saat mekânın sesini taklit ederse ‘’gece’’ inlemenin adresi olur. (2024)


Dursun Tiftik