Tir şoförlüğü meşakkatli bir meslekmiş gerçektende, benim öyle bir meziyettm yoktur, yol hikayelerini anlatanlardan dinlerdim.
Bir şehirden yük alır bir başka şehire götürür yükü boşaltır oradan yük bulur başka bir şehire böylelikle memleketin aşındırmadık yolunu gidilmedik yerini bırakmazlar bu seyr-ü sefer günlerce aylarca sürebiliyor öyle ki bazen memleket sınırlarını aşıp dış ülkelere çalıştıkları olurmuş
Tabiki bu durumda evlerinden çocuklarından uzakta ekmek parası çoluğun çocuğun rızkını temin için bu hasretliğe katlanmak zorunda kalıyorlar.

Kahramanımız Tırcı Halil bey de böyle uzun ve yorucu bir tur’u tamamladıktan sonra direksiyonu memleketi Tokat’a doğru kırar, evine çocuklarına döner,
Zamanı kısıtlıdır evinde bir gün kaldıktan sonra sıla-i rahim için baba ocağı olan Almus ilçesine bağlı, barajın kuzeyinde ve sonlarında bulunan şirin mi şirin olan; eski adı TİYERİ yeni adı DİKLİ olan köyüne gitmeye karar verir Tir parkında dorseyi bırakır sadece kelle ile yağmurlu bir havada sabah yola çıkar köyüne gider Anne ve Babayı ziyaret eder, hasret giderir
Öğleye doğru yağmur kesilmiştir, paçalarını çemiler hortumu çeşmeye takar ve ekmek teknesinin içini dışını bir güzel yıkar tertemiz yapar.
Tekrar Anne ve babasının elini öper hayır dualarını aldıktan sonra dönüşe geçer,
Köyü ile anayol arası birkaç kilometrelik mesafedir ekmek teknesi tekrar çamur olmasın diye gayet yavaş gelir anayola kadar.
Ana yolda kendi köyünden 6-7 kişi Almus’a gitmek için araba beklemektedir,
Tırcı Halil köylülerini alsa; ekmek teknesini yeni temizlemiş içi cıncık gibi, öte yandan yağmur yeni kesilmiş köylüleri ana yola ininceye kadar ayakkabıları birer batman çamur toplamış arabaya nasıl alsın, almasa orada kaderlerine terketmeye de gönlü elvermemiş hem köylüsü hem birkaçı çocukluk arkadaşı hemi de bir ikisi uzaktan akrabası bu vesvese ile yanlarına gelip durmuş,
Yolculuk nereye diye sormuş usulen
_Hepsi birde Almus’a gideceğiz demişler
Çaresiz buyurun etmiş ve eklemiş arabayı yeni temizledim
Binerken ayakkabılarınızı çıkartıp arkadaki kasaya koyun çoraplarla gelin Almus’ta inince giyersiniz demiş.
Ayakkabısını çıkartan binmiş çıkartan binmiş hepsi de çıkartmış ve çorapla binmişler
Almus’a kadar hallar hatırlar sorulmuş sohbetler edilmiş
Almus’a gelmişler Tırcı Halil’e kahvenin önünde durda inelim sende gel bir çayımızı iç diye teklifte bulunmuşlar.
Tırcı Halil işinin olduğunu duramayacağını söylemiş ve inmelerini beklemeye başlamış ama, kimse inmiyor
Arabanın içini bir sessizlik almış herkes birbirine bakıyor, Tırcı Halil niye inmiyorsunuz diye sormuş
_Yolcularda ayakkabılarımız yok arabaya binince yolda kaldı diye cevap vermişler
Bizim Tırcı Halili ter basmaya başlamış
Yahu ayakkabılarınızı çıkartın arkadaki kasaya koyun dedim ya size
_Biz o kısmını anlamamışız ayakkabılarımız köyün yol ayrımında kaldı deyince;
Tırcı Halil çaresiz bir ayakkabıcının önünde durup hepisine birer çift Niksar Kale karalastik ayakkabı almış.

Merhametten doğan bu marazı bana yollar önce anlatmıştı
Bende bugüne kadar kimseye anlatmadım, bugünden sonra da kimseye anlatmaya niyetim yok.
Eğer bu olayı başkasından duymuşsanız müsebbibi kendisidir,
Ben kimseye anlatmadım, anlatmam da
Neme lâzım, unuttum bile...

3110/2022 - İ.ANİK