Manevi Hayata Bir Yolculuk

MANEVİ HAYATA BİR YOLCULUK
Bunca maddi karmaşanın arasında yoğrulan, yoğruldukça bunalan insan zaman zaman manevi bir iklime muhtaç olmakta, dolar, yuro kavgasında maddeye esir olan insan manevi bir oksijenle hayata döndürülmek zorundadır.

Ekonominin bu denli gündemi zorlaması zaten Müslümanı karşı sahada bin bir sıfır önde savaşa zorlamakta, savaşı baştan kaybedilmiş yapmaktadır. Bu dolar savaşını kazansak ta kaybetmiş olacağız. Sonuçta maddecileşmiş olacak, dünyevileşmemizi artacaktır. Belki de kaybetmiş olmak kazanmak olacaktır. Sartre’ın dediği gibi" kaybetmek kazanmaktır, kazanmak kaybetmek."

İşte şimdi tam bu noktadayız. Bizi manevi iklimimizden koparan, ahiret düşüncesinden uzaklaştıran, bütün meclislerin konusu haline gelen bu maddecilik baştan kaybedilmiş bir savaştır. O halde bu şeytanın büyük oyununun farkına vararak, elimizin tersiyle onun bize sunduğu argümanları iterek, gerçek dünyamıza dönmeli değil miyiz?

İşte bu ortamda bize gerekli olan özümüze dönüştür. Ahireti unutturan bu söylemlerden sıyrılarak, asıl yaratılış maceramıza dönmek zorundayız. Dünyevileşmenin bu noktasında ziyan içinde olduğumuz anlayarak hareket etmeli, Allah dostlarının söylemlerine kulak vermeliyiz. Rızkı Allah’ın umulmadık yerlerden verdiğini hatırlayarak, O’na yönelmeli, kısacık dünya maceramızı maddi kaygılarla heba etmemeliyiz.

Allah dostlarının manevi atmosferine dâhil olarak bozabiliriz bu oyunu. İslam’ın kuşatıcı atmosferi bizi kurtarıcı olarak kendisine çağırmakta am biz şeytanın ve avenesinin tamtamlarıyla bunların hiçbirini duymamaktayız.

Bayezid’i Bestamilerin, Abdulkadir Geylanilerin, Şahı Nakşibendilerin, Cüneyd-i Bağdadilerin, Abdülkadir Geylanilerin dünyası. Yunus Emrelerin, Hacı Bayramı Velilerin, Aziz Mahmud Hüdayilerin, Hacı Bektaş-ı Velilerin, Niyazi Mısrilerin dünyası…

Mahmud Efendilerin, Sami Efendilerin, Muhammed Raşidlerin, Mehmed Efendilerin, Abdülazizi Bekkinelerin, Mevlana Halid Bağdadilerin, İmamı Rabbanilerin, Muhyiddini Arabilerin dünyası.

Benim dünyam bu dünyalara ne kadar yakınsa o kadar huzurlu ve müstakim bir yoldayım. Senin dünyan ne kadar yakınsa o kadar huzurlusun elbette. Bu argümana karşı çıkanlar elbette olacaktır.

Benim dünyam o dünyalara yakın değil ama benim huzurum var diyorsan o senin bileceğin bir iş. Hele hele o dünyalara uzak olmakla birlikte onlara münkir ve düşman bir yaklaşımla bakanların eğer bir huzurlu dünyaları varsa onlar şeytan tarafından morfinleştirilerek yalancı bir mutluluk yaşayan zavallılardır ve bu huzurları cehenneme varınca son bulacaktır.

Şeytan onlara her an haşhaş koklatmakta, nefislerinin bu hazla yaşama ve hayattan zevk almasını sağlamakta, şeytanla işbirliği yaparak onları ila cehennemi zümera, ebedi hüsrana yollamaktadır.

Kuru akılla Mevlana’ya dudak büken, onu itham eden gerek öteki mahalle mensupları (Melih Cevdet Anday örneği) gerekse bizim mahallenin az gelişmiş zekâları ( Abdülaziz Bayındır örneği) o derin deryadan bir damla su yutarak boğulmuş zavallılardır.

Ahmet Kemal
Kayıt Tarihi : 13.8.2018