Her kapalı kapılar ardında insanı ifade eden yalnızlıkları varmış. Açmaya çekindiği belki de yüzleşemediği korkularıyla birlikte. Kaç kapı anlatır mutlulukların gülümsemesini, kaç kapı gün yüzüne çıkmamış hatıraları gözler. Kapatır mı içten içe tüm kapıları. Siler mi Acılardaki haykırışları. Kaç kapı yalnızlığı irdeler, kaç tanesi hüznün yuvası olabilir. Sevgi ve sevgisizlik arasında gider,gelir mi bir ömür boyu. Arkasında ne olduğunu bilmeden gider mi kendini ateşe atarak. Kilit vurur mu insan yalnızlıklarına,endişe mi doğar sadece insanın içinde. Kaygılarla dolup taşan bir kisveye mi bürünür. Eğer ki bana sorarsanız bilinmez bir kapının eşiğindeyim. İlerisi yok kocaman bir ummanın gelgitlerinde savruluyorum acı gerçeklerle. Kayboldum ama kendimi anlayasım yok. Kapılar kapandı yüzleşesim yok. Bildiğim tek bir şey varsa o da gönlün kapısı sen ne umarsan o gelir, ne dilersin o kurtarır seni kapalı kapılar ardından...